ตัวเราเป็นกระต่ายหน้าเงินสินะ(เปิดมาฮาเหมือนตัวจริงเลย=w=)

ฮาๆว่าแต่ว่าวินเนอร์ไม่ได้เป็นต่ายสายยาหรอเห้นในเกม=w="
\me โดนลากไปฆ่าปิดปาก

มาเห็นตอนไหนล่ะนั่น
สายยาจริงๆแหละแต่อยากให้ในฟิคมันเป้นพ่อค้า คราวหน้าถ้าเห็นมาทักแล้วแอดเพื่อนด้วยล่ะ=w=

ได้เลยค้าบเดะกะว่าจะไปเล่นเซิฟมูโป้ปั้นต่ายยาสักหน่อย
ได้ใช้ม็อบเป็ปปอนละอยากใช้กอร์กอนบ้าง

แหะ ๆ หายหัวไปนานเกินไปแฮะ

ลงต่อดีกว่า


Act26

-:พ่อค้าตัวน้อย:-

ทุกคนเห็นกระต่ายน้อยที่มีผ้าปิดตาซ้าย ออกมาเดินขายของ
ก็ถึงกับ ทำอารมรณ์ไม่ถูกกันทีเดียว

วินเนอร์:หรือจะรับเป็น ยุทโธปกรณ์ ชุดเกราะล่ะครับ

"คือว่า.."

วินเนอร์:จะรับอะไรหน่อยไหมครับ?
กิ๊ก:พวกเราไม่ได้ลุยดงไฟ เพื่อมาซื้อของกับเธอนะ
วินเนอร์:แล้วมาทำอะไรกันที่นี่กันล่ะครับ
เนล:เดี๋ยวค่อยคุยกันนะ

วินเนอร์พาไปยัง ที่พักของเขา

เนล:ไม่มีใครอยู่เลยนี่น่า
วินเนอร์:ผมอยู่คนเดียวมานานแล้วล่ะครับ
โรส:แล้ว พ่อแม่ของเธอล่ะจ๊ะ
วินเนอร์:พ่อแม่ผมได้จากผมไปตั้งแต่ 8 ปีก่อนแล้วล่ะครับ
เนล:แล้วเกิดอะไรขึ้นล่ะ
วินเนอร์:คือว่า..

-:---------------------------------------------------:-

เมื่อหลายปีก่อน

ครอบครัวของผมเป็นครอบครัวค้าขายที่เร่รอนขายของไปที่ต่าง ๆ ซึ่งมีฐานะพอสมควร
วันหนึ่งก็ มาหยุดพักที่จุดนี้ ซึ่งข้าง ๆ ได้มีโอเอซิลขนาดใหญ่

"เอาล่ะ! เราจะพักกันที่นี่สักพักนะ แล้วจะเดินทางไปเมืองสายลมกันต่อ"

วินเนอร์:ครับ!

แล้วอยู่มาวันหนึ่ง

"ลูกจ๊ะ พ่อกับแม่จะออกไปข้างนอก ลูกอยู่ที่นี่ก่อนนะ"

วินเนอร์:ครับ แม่ !

แล้วก็ออกไปข้างนอก แล้วในเวลาต่อมา ก็มีมูโป้ของพ่อแม่ได้กลับมา
พร้อมกับ ร่างไร้วิญญาณของพ่อแม่ และ เอ็ดที่เป็นคนรับใช้อยู่ในสภาพสาหัส

วินเนอร์:เอ็ด ! เกิดอะไรขึ้น
"คุณหนูครับ ปลอดภัยนะครับ"

วินเนอร์:ห่วงตัวเองก่อนสิ !
"ผมขอโทษที่ทำให้ คุณหนูโมโหนะครับ"

วินเนอร์:แล้วมันเกิดอะไรขึ้น
"พวกแบนดิชบั๊ก มันดักโจมตีพวกเราน่ะครับ แต่โชคดีที่มีคนช่วยกระผมไว้"

วินเนอร์:เอ็ด ! หยุดเถอะ

เอ็ดกระอักเลือดอย่างหนัก แต่ยังฝืนตัวเองอยู่

"คุณหนูครับ คุณหนูต้องมีชีวิตอยู่นะครับ"
วินเนอร์:พอเถอะ เอ็ด ! ห่วงตัวเองก่อน

"คุณหนูครับ ผมเป็นเกียรติมากที่ได้รับใช้คุณหนูนะครับ"
วินเนอร์:เอ็ด !~

-:---------------------------------------------------:-

วินเนอร์:หลังจากนั้น ผมก็ ฝังศพของพ่อ แม่ และ เอ็ดไว้ที่ โอเอซิลน่ะครับ
เนล:เธอน่ะ ยังโชคดีกว่าฉันนะ
วินเนอร์:เธอกำลังดูถูกฉันเรอะ !
โรส:ใจเย็นก่อน เนลน่ะ ไม่เคยรู้จักกระทั่งหน้าตาของพ่อแม่เลยนะ

วินเนอร์ได้ยินจากปากของ โรส ก็ซึมกับอารมณ์ชั่ววูบของตัวเอง

วินเนอร์:อ่ะ .. แบบนี้สินะ ถึงบอกว่า ผมโชคดีกว่าสินะ
เนล:ไม่เป็นไรจ๊ะ ๆ ว่าแต่อยู่ที่นี่มีคนผ่านมาบ้างไหม
วินเนอร์:ก็ ไม่ค่อยมีคนผ่านมาเลยล่ะครับ
เนล:แล้วลูกค้าล่าสุด นี่ เมื่อไรเหรอจ๊ะ
วินเนอร์:ก็ เร็ว ๆ นี้เองล่ะครับ รู้สึกจะเป็น สเลเอยร์น่ะครับ

คุโระที่ได้ยินเข้า รีบเข้าหาวินเนอร์ทันที

คุโระ:สเลเยอร์ ! หน้าตาเป็นยังไง ไอ้หนู
วินเนอร์:ตัวสีเหลือง ตาสีฟ้า แววตาคม และเป็นคนสุภาพมากเลยล่ะครับ
คุโระ:ไม่ผิดแน่ !
เนล:ใครเหรอคะ?
คุโระ:รูปลักษณ์แบบนั้น มีอยู่สองคน แต่ถ้าเป็นสเลเยอร์ล่ะก็ มีคนเดียว!
เนล:หรือจะเป็น 1 ใน 24 นักรบตำนานอัลฟ่าล่ะคะ

กิ๊กดึงประเด็นกลับมาที่เดิม

กิ๊ก:เราต้องรีบเดินทางกันต่อแล้วนะ
วินเนอร์:กำลังจะไปไหนเหรอครับ
โรส:กำลังจะไปยังเมืองสายลมจ๊ะ
วินเนอร์:งั้นผมไปด้วย ! ผมจะไปแก้แค้นให้พ่อแม่ผม และ เอ็ด!

"นายในตอนนี้ ไม่ไหวหรอกนะ !"

เสียงมาจากหน้าต่าง ทุกคนรีบหน้าไปทางหน้าต่าง

นานะ:ใครกันน่ะ
วินเนอร์:ผมคุ้น ๆ กับเสียงนั่นนะครับ

สักพัก เงาเริ่มชัดขึ้น ปรากฎเป็น กิ้งก่า คนหนึ่ง

วินเนอร์:ใช่คนนั้น แน่ ๆ ครับ
คุโระ:ต้องใช่แน่ ๆ

"แย่ล่ะสิ !"

ทุกคนรีบออกไปข้างนอก แต่ไม่พบกระทั่งร่องรอย

คุโระ:ไม่ผิดแน่ ! ต้องเป็นเขาแน่ ๆ !

-:End Act26:-

เขาคือใคร....ไม่ต้องเดาก็รู้ อิอิ

ที่ไม่พบร่องรอยนี่เป็นสกิลหายตัวใช่มะ เเอ๊ะ..เเต่เป็นสเลนี่

แอบลง ......




Act27

-:ไล่ติดตาม:-

ทุกคนออกไปข้างนอกกับ ไม่เห็นกับร่องรอยของกิ้งก่าคนนั่น

คุโระ:หายไปไหนแล้ว!
เนล:ไม่ใช่ว่าจะไม่มีร่อยรอยนะคะ

สิ่งที่เนล พบก็คือ เปลือกเมล็ดถั่ว หล่นมาตามทางเป็นทาง

คุโระ:ลองตาม เปลือกถั่วนี่ไปดูนะ

ทุกคนตาม เปลือกถั่วที่หล่นอยู่ตามทาง จนถึงทุ่งทะเลทรายขนาดใหญ่

กิ๊ก:กว้างขนาดนี้ จะเจอไหมเนี่ย!
เนล:เอาไงดีล่ะคะ เปลือกหมดที่นี่แล้วด้วย
คุโระ:งั้นลองลุยไปล่ะกัน
วินเนอร์:เดี๋ยวครับ!

ทันทีที่ คุโระ ก้าวออกไป ก็บพบกับ ฝูงแซนด์บั๊ก กระโดดเต็มไปหมด

คุโระ:ฮิ๊ย !~
เจฟ:นั่น ! อะไรน่ะ

สิ่งที่เจฟ เห็น ก็คือ ธงที่ปักอยู่ตามทางยาว

โรส:ถึงจะอ้อมไกล แต่ก็ปลอดภัยกว่าลุยไปตรง ๆ ล่ะคะ
คุโระ:งั้นลองตามไปดูล่ะกัน

คุโระนำทุกคน ไปตามทางของธงที่ปักอยู่เรื่อย ๆ
ทุกคนยังคงตามธง เลาะไปทางขวาไปเรื่อย ๆ

กิ๊กมองไปข้างล่าง ก็ถึงกับสะดุ้ง

กิ๊ก:อิ๊ย !~
โรส:เกิดอะไรขึ้นเหรอ กิ๊ก
กิ๊ก:ลองมองดูไปข้างล่างสิ

ทุกคนมองลงไปข้างล่างก็พบกับ ฝูงแซนด์บั๊ก และ จา จำนวนมหาศาล

วินเนอร์:เจอทางลงแล้วล่ะครับ

ก่อนที่ลงไปข้างล่าง เนลสังเกตุ เห็น ชายสองคนกำลังวิ่งไล่กัน

เนล:ใครกันน่ะ
แอนนา:ไหนจ๊ะ
เนล:นั่นน่ะคะ

แอนนามองไปทางสองคนที่วิ่งไล่กันอยู่ ก็ตกใจกับที่เห็น

แอนนา:ไม่จริงใช่ไหม !
เนล:อะไรคะ
แอนนา:ไม่มีอะไรจ๊ะ

แอนนาหันไปอีกครั้ง กับไม่พบทั้งสองคนแล้ว

แอนนา:หายไปแล้ว
คุโระ:ไปกันต่อเถอะ

คุโระ นำทางลง แล้ว มุ่งหน้าสู่เขต 2
และแล้ว ทุกคนก็ เข้ามาสู่เขต 2 และเริ่มเห็น ชายทั้งสองกำลังวิ่งไล่กันอยู่ลิบ ๆ

เนล,แอนนา:นั่นไงคะ ที่พวกเราเห็น
คุโระ:เจอตัวแล้ว !

ทุกคน ยังไล่ตาม ชายทั้งสองคน แต่ตอนนั้น มีบางคนสังเกตุ กลุ่มมอนเตอร์ที่นอนอยู่

กิ๊ก:ขนาดวิ่งไล่ตามขนาดนั้น พวกนี้ยังถูกจัดการไปด้วย !
คุโระ:ไม่ใช่ธรรมดาจริง ๆ ซะด้วย

ทุกคนยังไล่ตามกันอยู่ ใกล้ไปเรื่อย ๆ จนเริ่มได้ยินการสนทนาของทั้งสอง

"สมเป็นหนึ่งในอัลฟ่า ! แถวนี้ไม่ใช่คู่มือท่านจริง ๆ"
"นายก็ด้วย ! สมเป็น คนของท่านผู้นั่นจริง ๆ"

เนล:(ท่านผู้นั่นอีกแล้ว แต่คนนั่นใช่หนึ่งในอัลฟ่าจริง ๆ ด้วย )

เหมือนจะมี บทสนทนา มากกว่านี้ แต่ ทั้งสองก็ไกลเกินที่จะได้ยิน

แอนนา:หายไปอีกแล้ว
กิ๊ก:เร็วจริง คนพวกนั้น

ทุกคนรีบตามไป จนถึงเกือบสุดทางเขต 2

วินเนอร์:หยุดก่อนครับ
เนล:มีอะไรเหรอ
โรส:เหมือนทั้งสอง จะหยุดไล่ตามกันแล้วนะ

ทั้งหมด สังเกตการณ์ทั้งสองคนอยู่ห่าง ๆ

นานะ:ทั้งสองคนนั่นเป็นใครกันแน่คะ
ลิซ่า:นั่นสิ ท่านคุโระ !~
นานะ:ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ !
คุโระ:เงียบกันทั้งคู่แหละ
นานะ,ลิซ่า:ขอโทษค่า !~

บทสนทนาของทั้งสองได้เริ่มขึ้นแล้ว โดนทั้งหมดได้ดูอยู่ห่าง ๆ

"ไม่วิ่งกันต่อแล้วเรอะ ท่าน"
"เหนื่อย !~ ไม่ได้วิ่งแบบนี้นานแล้ว"
"เมื่อก่อน วิ่งได้นานกว่านี้นิท่าน"
"เมื่อก่อน ก็ เมื่อก่อนสิ มันผ่านมานานแล้วนะ"

"นั่นสินะ ก็ตั้งแต่สงครามครั้งนั้น ทำให้พวกท่านกระจายไปคนล่ะทางเลยสินะ"
"เพราะฉัน ! กุญแจสำคัญจึงได้หายสาบสูญ!"

เนล:(หมายความว่าไงกัน ?)

"หรือว่า จะเป็นเด็กคนนั้น!"
"ใช่แล้ว เด็กคนนั้น ฉันทำเธอหายสาบสูญที่ทางเชื่อมของเมืองแสง และ พืช"
"เบาะแสของเด็กคนนั้นล่ะ"
"เท่าที่รู้ ตอนนี้อยู่ในการดูแลของ หนึ่งในพี่น้อง แอคแลนติก"

เนล:(แอคแลนติก ! นั่นนามสกุลของลุงนิ หรือว่า !)

เนลกำลัง กระโจนออกไป ทันใดนั้น

อัลปาก้า:ช่วยด้วยฮ้า !~ เดี๊ยนโดนดักปล้นเจ้าค่าา!~

-:End Act27:-

แอบถีบ
อัลปาก้าเกย์ป่าว 555+

อัลปาก้าเป็นหยิงนิ