ไม่ต้องเถียง อัลปาก้า เป็นตุ๊ดแก่ !!!!

แอบลง ..... ต่อ


ป.ล. ตอนนี้ ขออนุณาต บางคน ใช้ตัวลงในฟิตในตอนนี้นะ

( ส่วนเป็นใคร ลองอ่านจะรู้เอง )

ป.ล. ตอนนี้ ไม่มี จิ้น อย่าหวังจะรอเสพนะ


Act28

-:ชายผู้สุภาพ:-

ทุกคนได้ยินเสียงของ อัลปาก้า จึงรีบข้ามออกจากเขต 2 โดยด่วน
เมื่อทุกคนเข้าสู่เขต 3 ก็พบกับ แบนดิชบั๊ก ที่ โจมตี คาราวานของอัลปาก้าอยู่

อัลปาก้า:ออกไป! พวกไร้รสนิยม !~

"ส่งของมีค่ามาให้หมด"

อัลปาก้า:ของพวกนี้ มันคือศิลปะ พวกแกไม่ที่ทางเข้าถึงมันแน่ !

เมื่อ วินเนอร์ เห็น แบนดิชบั๊กทั้ง สาม ความแค้นในใจก็ถูกปลุกอีกครั้ง

วินเนอร์:พวกนั้นสินะ ที่ ฆ่า พ่อ แม่ และ เอ็ด !
เนล:เดี๋ยวก่อน !

วินเนอณ์ กระโจนไปหา แบนดิชบั๊ก แต่ ตอนนั้น
แบนดิชบั๊กตัวหนึ่ง ปาอาวุธลับใส่

วินเนอร์:แย่แล้ว !~
เนล:อันตราย !

เนลออกไปรับอาวุธลับแทน วินเนอร์

เนล:โอ๊ย !~
วินเนอร์:นี่เธอ !

แล้วเนลก็ล้มลมไปในทันที ทำให้ชายทั้งสองหันมาทันที

"เนล !"
"เด็กคนนั้นมัน"
คุโระ:เนล!
แอนนา:เนล !

ชายคนหนึ่ง ชักปืนออกมากระหน่ำใส่ แบนดิชบั๊กไม่ยั้ง

"Thonsand Shot ! อย่าอยู่เลย !"

ร่างของแบนดิชบั๊ก ถูกกระสุนกระหน่ำ จนล้มไปทันที

"ใจเย็น ๆ ก่อน เธอยังไม่ตายนะ"

ชายนรินาม อารมณ์เริ่มเย็นลง เขาดูท่าทางหอบ ๆ

"แฮ่ก !~"
คุโระ:ใช่จริง ๆ ด้วยสินะ
"เนล ไม่เป็นอะไรแน่นะ"

ในตอนนั้นเอง

เนล:แค่ก ๆ !~
วินเนอร์:ไม่เป็นอะไรนะครับ !
"!!"
เนล:ปลอดภัยนะ ..

และเนลก็ สลบไปในที่สุด

แอนนา:แย่แล้วล่ะค่ะ! อาวุธลับเคลือบพิษไว้ !

เนลอาการเริ่มทรุดลง ชายอีกคน เดินเข้าไปเนล

"เอาล่ะ เดียวทานนี้เข้าไปนะ"
แอนนา:เดี๋ยวก่อนคะ นั่นอะไรน่ะคะ
คุโระ:ใช่ท่าน ดาเนะ สินะ

ชายคนนั้น หันไปทางคุโระ

ดาเนะ:ทำไมถึงรู้จักล่ะครับ?
คุโระ:ใช่จริง ๆ ด้วย !
ดาเนะ:เรื่องนั้นไว้ก่อน ตอนนี้สนใจเด็กคนนี้ก่อนดีกว่า

ดาเนะหยิบหาที่มีสีเขียวข้นในขวดแก้วออกมา จากกระเป๋า

แอนนา:ยาอะไรนั่นน่ะล่ะคะ !
ดาเนะ:ยาระงับพิษน่ะครับ ชาวก่าทุกคนพกไว้ตลอดน่ะ
แอนนา:แต่ทว่า..
ดาเนะ:อาการแบบนี้ ช้าไม่ได้นะครับ!

ว่าแล้ว ดาเนะ จับกรอกยาใส่ปากเนลทันที
หลังจากนั้น เนลมีอาการทรงตัว แล้วดีขึ้น

"ท่าน !~ ขอบคุณมากนะ"
ดาเนะ:เด็กคนนี้ปลอดภัยแล้วนะ

หลังจากนั้น ชายนรินาม ไปทางแบนดิชบั๊กที่เหลืออีก สองตัว

"เตรียมใจไว้แล้วสินะ !"

แบนดิชบั๊ก รู้สึกถึง รังสีอำมาหิต จนขยับตัวไม่ได้

"ปัง !~"

ในขณะเดียวกัน

ดาเนะ:เด็กคนนั้นปลอดภัยแล้ว แต่..
แอนนา:แต่อะไรคะ
ดาเนะ:ผลของพิษที่ตกค้าง ทำให้เด็กคนนี้จะไม่มีแรงไปอีกหลายวัน

แล้วชายนรินาม ก็เข้ามาหา

ดาเนะ:เอาล่ะ ไม่เป็นอะไรแล้วนะ
แอนนา:ขอบคุณมากนะคะ
ดาเนะ:งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
คุโระ:เดี๋ยวก่อนครับ !

ดาเนะหันไปตามเสียงของคุโระอีกครั้ง

ดาเนะ:มีอะไรกับผมอีกครับ?
คุโระ:คือ.. เรื่องของหน่วยอัลฟ่าน่ะ
ดาเนะ:ตั้งแต่ การต่อสู้ครั้งนั้น พวกเราก็กระจัดกระจายไปคนล่ะทางแล้วล่ะครับ
คุโระ:แล้วตอนนี้ เจอใครบ้างยังครับ
ดาเนะ:ยังเลย ไม่มีกระทั่งเบาะแส ลองถามชายคนนั้นดู เขารู้เรื่องการต่อสู้ครั้งนั้นดีที่สุด

คุโระ หันไป ทางชายนรินาม

คุโระ:นี่นาย ...

แต่ทว่า ชายนรินามได้ หายตัวไปไร้ร่องรอยอีก
คุโระหันไป ทางดาเนะอีกครั้ง

คุโระ:คือว่า..

ดาเนะได้หายจาก ตรงนั้น ไร้ร่องรอยไปอีกคน

คุโระ:อะไรเนี่ย !~
วินเนอร์:ท่านดาเนะ และ ชายผู้นั้น ขอบคุณมากนะครับ

วินเนอร์ ร้องไห้ออกมาด้วยความปลาบปลื๊ม

-:End Act28:-

หนุกมาก ตอนนี้ไม่สนใจอะไรแล้วนอกจาก sky bug!!!!!!!!! จะฆ่ามัน!!!! ว๊าก!!!

อัพลวด 4 ตอนเลยสิคร๊าบบบผมติดตามานานแล้วช่่วงเซิฟปิดนี้แลกะว่าจะอ่านยาวๆ
อัพไปสัก 2 ตอนเอาอีกตอนนุง จะได้ก่อน 14.00 เซิฟเปิด

เกี่ยวเหรอครับนั่น

วินเนอร์บ่อนำตาแตกซพแล้ว:'(

อ๊ายมาอ่านต่อ>.< หลังหายไป1อาทิตย์
ตอนขากลับจะกลับทางเดิมมั้ยนิ~ ถ้ากลับทางเดิมระวังเจอจาตัวนี้นะเธอ. . .

1ตัว=nuke 1ดอกจุกเลยละเธอ มีหลายตัวด้วยนะเธอ...
\me โดนตบออกนกมู้ข้อหานอกเรื่อง555

ชายนิรนามบินไปเลยไม่เห็น ดาเนะหายตัว เลยไม่เห็นสินะ - -*

อ่านเเล้วรู้เลยว่าเค้าคือใคร

อาจจะไม่ใช่อย่างที่คิดน้า


Act29

-:ความวุ่นวายกลางทะเลทราย:-

หลังการจากของ ชายทั้งสองคน

วินเนอร์:เอาล่ะครับ คงต้องลากันตรงนี้แล้วนะครับ
กิ๊ก:ขอให้โชคดีล่ะ ร่ำรวยไว ๆ นะ พ่อค้าน้อย

และวินเนอร์ ก็ ปลีกตัวไปยังที่พัน โดยขกลุ่มของเนลยังคงเดินหน้าต่อไป
แต่ทว่า ..

อัลปาก้า:เพื่อเป็นการขอบคุณ เชิญมาพักที่เต็ทน์ของดั๊นก่อนนะ !~
"พวกเรา ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ"

แล้วทุกคนก็ พักผ่อนกันที่ เต็นท์ของ อัลปาก้า

แอนนา:เป็นแบบนี้แล้ว คงจะเดินทางต่อไปไม่ได้แล้วล่ะคะ
คุโระ:เนลเป็นแบบนี้ ก็ช่วยไม่ได้แล้ว

สักพักเนล ก็ รู้สึกตัวขึ้นมา

เนล:ขอโทษนะคะ !~
คุโระ:เนล รู้สึกตัวแล้วเหรอ
แอนนา:พักผ่อนก่อนนะคะ

แล้วเนลก็ หลับไปอีกครั้ง
แล้วอัลปาก้าก็ เข้ามาหาคุโระ

อัลปาก้า:ขอโทษที่ขัดจังหวะ แต่มีเรื่องที่ขอให้เช่วยหน่อย
คุโระ:เรื่องอะไรครับ
อัลปาก้า:โอเอซิลใกล้ ๆ นี่ มีกระบองเพชรสีม่วงในตำนานอยู่
คุโระ:แล้วยังไงล่ะครับ
อัลปาก้า:อยากให้ไปช่วยหามันหน่อยน่ะ
คุโระ:นานะ ! ลิซ่า ! ไปกันเถอะ !
นานะ,ลิซ่า: ค่ะ !

แล้ว อัลปาก้า นำทางให้กับ คุโระ ไปยัง โอเอซิล
ในเวลาต่อมา

กิ๊ก:แซนวิชถั่ว อีกแล้ว ! เบื่อจะแย่แล้ว
โรส:ทนไปก่อนน้าา ตอนนี้เสบียง เหลือแค่นี้เอง

ตอนนั้นเอง ได้มี วัตถุประหลาด หล่นมาจากฟ้าลงมา

ดาวินชี่:อ๊ากกก ~ ก!

"ตูม !~"

กิ๊ก:ข้างนอกเกิดอะไรขึ้น !

กิ๊กออกไปดู ก็พบกับ เพนกวินที่ หัวทิ่มพื้น ขาชี้ฟ้าอยู่

ดาวินชี่:อู๊อี๊ ๆ ! (ช่วยผมด้วย)

กิ๊กและโรสดึงตัวขึ้นมาออกจากทรายออกมา

ดาวินขี่:โอย !~ ขอบคุณครับ
กิ๊ก:ตัวหนักชิบ !
โรส:แล้วมาจากไหนเนี่ย
ดาวินชี่:ผมตกเครื่องบินครับ

สักพักก็มีเสียงจากฟ้า

กาซ่า:บอกแล้วให้เกาะแน่น ๆ !~
โรส,กิ๊ก:(คิดถูกที่ไม่ให้ตาลุงนั่นขับเครื่องบิน)

สักพัก อัลปาก้าวิ่งหน้าตั้งกลับมาที่เต็นท์

อัลปาก้า:ช่วยเดี๊ยนด้วย !~ ปู ๆ ๆ ๆ ๆ !~
กิ๊ก:ปู ? แล้วทำไมไม่จัดการไปล่ะ
อัลปาก้า:ถ้าทำได้ ฉันทำไปแล้ว !

สิ่งที่ตาม อัลปาก้ามาก็คือ ฝูงแซนด์บั๊กจำนวน มหาศาล

โรส:กริ๊ด !~
กิ๊ก:หยึย !~ ลากมาได้ไงเนี่ย !

แอนนา ออกมาจากเต็นท์ด้วยเสียงเอะอะ

แอนนา:เกิดอะไรขึ้นคะ
กิ๊ก:ดู ๆ ๆ !~

แอนนา เห็น ฝูงแซนด์บั๊ก รีบควัก ขวดยากรดออกมา

แอนนา:"Acid Potion"

ผลของกรด ทำให้ แซนด์บั๊กช้าลง

แอนนา:ช่วยได้แค่นี้นะคะ
กิ๊ก:"Shooting Array"

กระสุนทะลุเข้าแซนด์บั๊กจำนวนหนึ่ง
จู่ ๆ แซนด์บั๊ก ก็ กระโดดเข้าใส่ ดาวินชี่

ดาวินชี่:เฮ้ย ! อยู่ ๆ มาตบฉัน ! อย่าอยู่เลย !
ดาวินชี่: "Meteora"
กิ๊ก:เฮ้ย ! ใจเย็น !!!

"ตูม !~"




เวลาต่อมา ข้างหน้าเต็นท์ กลายเป็น ทุ่งทะเลทรายสุดลูกหูลูกตา
แล้ว ข้างหน้า กิ๊ก ก็มี หลุมขนาดใหญ่ เกิดต่อหน้า

กิ๊ก:โหย !~ หลุมเบ้อเริ่ม !

กิ๊กเห็น แซนด์บั๊กเกยตื้นจำนวนมาก ก็คิดอะไรออก

กิ๊ก:เอาล่ะ !ชำแหละพวกนี้เอาเนื้อดีกว่า

ต่อมา กลุ่มของคุโระ ก็ได้กลับมา

ลิซ่า:โอย !~ ผิวเสียหมดเลย
นานะ:อะไรกาน แค่นี้กลัวแดดแล้วเรอะ
ลิซ่า:เกี่ยวอะไรกับหล่อนด้วย !~
คุโระ:เอาอีกแล้ว !~

คุโระกลับมา ก็ ตกใจกับสิ่งที่เห็น
คุโระเห็น หลุมเบ้อเริ่ม และ เพนกวินกำลังนอนอาบแดดอยู่

คุโระ:อะไรเนี่ย !
กิ๊ก:เอ่ออ ..
คุโระ:แล้วนาย เป็นใคร ทำอะไรอยู่ด้วย
ดาวินชี่:กำลังแดดเดียวตัวเองอยู่มั้ง!
คุโระ:(เดียวนายได้ถูกแดดเดียวจริง ๆ แน่ )

-:End Act29:-

ตูมกลายเป็นโกโก้ครั้น! (มุกนี้มันยอดฮิตจริงๆ)

Act30

-:หุบเขาสายลม:-

หลังจากผ่านเรื่องวุ่นวายที่ไม่เป็นเรื่อง

อัลปาก้า:เอาล๊า เพื่อเป็นการตอบแทน ดั๊นจะบอกทางไปหาเทพลมนะฮ้า

อัลปาก้านำทางจนไปถึงปากทางหุขเขาสายลม

อัลปาก้า:เอาล๊า นี่ไง ทางที่ไปพบกับท่าน ซันซัน

คุโระที่แบกเนลไว้ไว้ข้างหลัง แทบจะปลิวไปตามลม

คุโระ:ลมแรงเกินไปแล้ว แล้วจะทำยังไงดีล่ะ

ในตอนนั้น คุโระ เห็น ชายนรินาม กำลังจะฝ่ากระแสลม

คุโระ:นายจะทำอะไรน่ะ

ชายนรินามไม่ได้สนเสียงของคุโระ แต่กลับวิ่งฝ่าต่อไป
คุโระรีบไล่ตาม แต่ ตอนนั้น ชายนรินามก็ได้ฝ่าไปถึงครึ่งทางแล้ว

คุโระ:ไปได้ไงกัน ลมแรงขนาดนี้ !
เจฟ:จะเอาไงต่อล่ะครับ

คุโระ หันไปทางเจฟ แล้ว แสยะยิ้มขึ้นมาทันที

คุโระ:ฉันว่า ฉันมีวิธีแล้วนะ
เจฟ:??

ต่อมา ทุกคนก็ขึ้นมาบนตัวของ กาดิน่า

กิ๊ก:สบายจัง !~
เจฟ:จนได้ !~

แล้วกาดิน่าของเจฟ ก็ ฝ่าสายลมและดงกระบองเพชร
ไปจนถึงปากทางเข้า

คุโระ:ถึงซะที
กาดิน่า:(ใช้งานตูยังกะทาส โดนแคททอนชน ตูก็เจ็บเป็นนะ)

ทุกคนลงจากกาดิน่า ตรงไปยังปากทางเข้า ก็ พบกับ ชายนรินาม
ที่บืนเผชิญหน้ากับ ไลอ้อนบั๊กยักษ์สองตัวอยู่

คุโระ:นี่นายย..
"ถ้าไม่อยากเป็น อนุสาวรีย์แถวนี้ อย่าได้เข้ามา"

ไลอ้อนบั๊ก ตัวหนึ่ง จู่โจมใส่ แต่ชายนรินามหลบได้
ไลอ้อนกระโดดกัดโดนต้นไม้ แต่ต้นไม้กลายเป็นหินทันที

"หลบซะ ถ้าไม่อยากโดนลูกหลง"

ชายนรินาม เริ่มตั้งท่าโจมตี แล้วโจมตีด้วยท่าที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

คุโระ:อะไรกัน ! กระบวนท่าที่ไม่เคยเห็นแบบนั้น!

ทันใดนั้น ชายนรินามก็กระโดดใส่ ไลอ้อนบั๊ก แล้วใช้ดาบสับลงที่พื้น

"GrandCross!"

คุโระ:GrandCross ! ใช้ได้ยังไงกัน !

ไลอ้อนบั๊กตัวหนึ่งล้มลม แต่อีกตัวยังคงจู่โจมใส่

"..."

ชายนรินาม ยังคงนิ่ง ไลอ้อนบั๊กกระโดดเข้าใส่

"!!!"

ชายนรินาม ใช้ดาบกันคมเขี้ยวของไลอ้อนบั๊กเพียงมือเดียว
แล้วก็ ชักปืนจ่อหน้า ไลอ้อนบั๊ก

"Red HybirdShot!"

ลำแสงสีแดงจากกระบอกปืน ยิงอัดใส่หน้าของไลอ้อนบั๊กอย่างจัง
แล้วก็ ล้มลมไปในทันที

"เอาล่ะ ไปกันได้แล้ว"
คุโระ:อย่าตัดสินใจ เออเองสิ
"แบกเนลแบบนั้น จะสู้ยังไง !"

คุโระหมดทางที่จะเถียงต่อ

คุโระ:ถ้างั้น ก็ฝากด้วยนะ

ชายนรินาม นำทางไปยัง ที่พักของท่าน ซันซัน
โดยไล่จัดการไลอ้อนบั๊ก ที่อยู่ตามทาง จนถึงครึ่งทางก็พบกับเวริม์บั๊ก สามตัว

โรส:เวริม์บั๊ก !!
กิ๊ก:เจอตัว ยุ่งยากเข้าให้แล้วสิ

"หลบไป พวกนี้ฉันขอเวลาแปบเดียวก็เสร็จล่ะ"

ชายนรินาม เข้าไปหา เวริม์บั๊กทั้งสามตัว
เวริม์บั๊กทั้งสาม เข้าใส่ ชายนรินามทันที

"Final Move!"

ต่อมา ชายนรินามได้ อยู่ที่ช่องเขาอีกฝั่ง โดย เวริม์บั๊กทั้งหมดถูกสับเป็นชิ้น ๆ จนและ

"เอาล่ะ ไปต่อได้แล้ว ที่เหลือ รอที่นี้ล่ะกัน"

ชายนรินามยังคง ไล่จัดการไลอ้อนบั๊กที่อยู่ตามทาง จนถึงที่พักของท่านซันซัน
แต่ทว่า ..

"ท่านซันซัน ไม่อยู่ที่นี่ !"

-:End Act30:-