ลุงไปเมืองน้ำป่าว เมืองที่เคยอยู่

กิ๊กโหดร้ายจังจะปล่อยทิ้งตายกลางทะเลทรายเลยฮาๆ=w="
มีเพื่อนงี้กลัวแย่เลย=w="~

ถ้ามีเพื่อนแบบกิ๊กต้องฆ่าก่อนที่เราจะโดนฆ่า
/me โดนกิ๊กเอากระเป๋าฟาด

ใกล้จะปิดตำนานบทที่ 1 แล้วนะ

Act 19

-:ความจริง:-

ต่อมา ทั้งสองคนก็ได้คุยกับเนลต่อ

โรส:พี่มาหาคราวที่แล้ว ไม่เห็นเราเลยนิ
เนล:ออกเดินอยู่ค่ะ ก็เดินทางจนถึงเมืองหิมะล่ะค่ะ
กิ๊ก:เก่งเหมือนกันนะ

โรสนึกเรื่องบางอย่างออกขึ้นมา

โรส:จริงด้วย! ตะกี้เราร้องไห้ทำไมล่ะจ๊ะ
เนล:คือว่า..
กิ๊ก:มีอะไรก็บอกมาเลย

เนล:ลุงของหนูหายตัวไปค่ะ
โรส:เรื่องนี้เองน่ะเหรอ

กิ๊กสงสัยกับ คำพูดของโรส จึงแทรกเข้าไปถาม

กิ๊ก:โรส! หมายความว่าไง
โรส:ตอนที่มาครั้งล่าสุด ลุงเธอกำลังเตรียมตัวเดินทางแล้วล่ะ
เนล:จริงเหรอคะ !
โรส:ได้คุยกันด้วยนะจ๊ะ

หลังจากนั้น โรสก็เล่า ช่วงที่เธอ กำลังคุยกับ ลุงอาร์ตี้ให้เนลและกิ๊กฟัง

-:------------------------------------------:-

หลายอาทิตย์ก่อน

โรสได้กลับไปยังแคมป์ เพื่อไปเยี่ยมลุงอาร์ตี้ แต่เมื่อไปถึงก็พบกับ ลุงอาร์ตี้ที่กำลังเก็บของอยู่
และเหมือนจะใส่ชุดอะไรบางอย่างอยู่ด้วย

โรส:ลุงคะ
อาร์ตี้:อ่าว โรสเองเหรอ

อาร์ตี้ยังคงท่าที และพูดคุยตามปกติ แต่โรสไม่เชื่อเช่นนั้น

โรส:ลุงกำลังทำอะไรอยู่กันแน่
อาร์ตี้:ก็ไม่มีอะไร ก็แค่จะกลับไปที่เดิมน่ะ ตามคำสั่งของผู้นั้น
โรส:ท่านผู้นั้น? หมายความว่าไงคะ

อาร์ตี้นิ่งกับคำถามของโรส

โรส:ตอบมาสิคะ! ทำไมต้องกลับไปด้วย
อาร์ตี้:ที่ลุงต้องกลับไป เพราะชายคนนั้นได้ปรากฎตัวออกมาแล้ว
โรส:ชายผู้นั้น ใครล่ะคะ
อาร์ตี้:ลุงบอกมากกว่านี้ไม่ได้แล้วล่ะ
โรส:ทำไมล่ะคะ

อาร์ตี้ วางสัมภาระวางลงที่ข้างท่อนซุงแล้ว นั่งคุยกับโรส

โรส:จริงแล้ว ลุงเป็นใครกันแน่
อาร์ตี้:ลุงน่ะ เคยเป็นนักรบน่ะ
โรส:แล้วทำไมถึงเลิกไปล่ะคะ
อาร์ตี้:ลุงมีเหตุผลที่ไม่ได้จ๊ะ

โรสเห็นสีหน้าของอาร์ตี้ แล้วเปลี่ยนเรื่องคุย

โรส:แล้วลุงไม่เป็นห่วงเนลงั้นหรอ
อาร์ตี้:ห่วงสิ ! แต่ตอนนี้ เนลสามารถมีชีวิตต่อไปโดยไม่มีลุงได้แล้วล่ะ
โรส:แล้วไม่คิดเหรอคะ ถ้าเนลกลับมาที่นี่แล้วไม่เจอลุง เธอจะเสียใจขนาดไหน

อาร์ตี้:เนลน่ะ จะต้องอยู่ด้วยตัวเองได้โดย ไม่ต้องมีฉันดูแลแล้วล่ะ
โรส:ทำไมลุงคิดแบบนั้นล่ะคะ
อาร์ตี้:ลุงเชื่อในตัวเนลนะ

โรสได้ยินแบบนั้น ก็ไม่อาจจะถามต่อไปอีกได้แล้ว

โรส:ยังไงลุงก็ต้องไปสินะ ถ้างั้นหนูขออนุณาตเล่าเรื่องนี้ให้เนลฟังนะคะ
อาร์ตี้:ตามสบายเลยจ๊ะ

อาร์ตี้ลุกขึ้นแล้ว หยิบสัมภาระ แล้ว เดินจากไป

-:----------------------------------------------:-

เนลได้ฟังเรื่องจากโรส พลางเช็ดน้ำตาไปด้วย

เนล:ลุงเชื่อในตัวหนูขนาดนี้เลย !~

กิ๊กนึกเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้ จึงขึ้นมาขัด

กิ๊ก:จริงด้วยสิ! เธอสนใจจะเดินคาราวานกับพวกเราไหมล่ะ
โรส:จะดีเหรอ กิ๊ก เนลยังเด็กอยู่นะ แล้วยังใช้ปืนไม่แข็งเลย
กิ๊ก:ก็หัดซิยะ! กว่าจะเดินทางก็อีกตั้ง 2 ปี

เนลสงสัยกับสิ่งที่กิ๊กพูดออกมา

เนล:หมายความว่ายังไงคะ?
กิ๊ก:พวกเราจะสอนเธอให้เป็นแม่ค้าเต็มตัว แล้วมาเดินทางกับพวกเราไงล่ะ
เนล:แต่ทว่า..
โรส:กว่าจะเดินทางก็อีก 2 ปี ยังมีอีกเวลาอีกเยอะจ๊ะ

เนลใช้เวลาอยู่สักพัก

เนล:ขอเวลาไปคิดดูก่อนนะคะ
โรส:ได้จ๊ะ

และเนลก็กลับไปยัง แคมป์ที่เจ็ทรออยู่

-:End Act19:-

แอบลงรึ
ท่านแอบลงเราแอบอ่าน555+
2ปี นานไปไหม
ตอนต่อไปจะเป็นเช่นไร..

กระดึบๆ แอบมาอ่าน [แอบตรงไหนเนี้ย !]
สนุกดีครับ กระต่ายน้อยๆจะเป็นไงต่อน้อ

ใกล้จะจบบทที่1แล้วสินะ ต่อไปก็~Unit 2
/me โดนเตะตกท่อ

2ปี นานมาก

ท่านผู้นั้นคือใครอะ อยากรู้จิงๆ

ไม่บอก ติดตามใน captuer 2 Onty !!!!

เย็น ๆ จะมาลง บทสรุปของ ภาคนี้ล๊

ลงแล้วน้า ตอนสุดท้ายของ chapter 1

ขอบคุณสำหรับการ ติดตามมาตลอด เจอกันใน Chapter 2 ต่อน้า

Act20

-:การตัดสินใจ:-

เจ็ทนั่งรอเนลอยู่หน้าแคมป์

เจ็ท:กลับมาแล้วเหรอ
เนล:ค่ะ แต่ตอนนี้หนูมีสิ่งที่ต้องคิดอยู่ล่ะค่ะ
เจ็ท:เรื่องอะไรเหรอะ
เนล:พี่โรสชวนหนูเดินทางด้วยกันค่ะ
เจ็ท:โรสน่ะเหรอ ไม่ได้เจอหน้านานเหมือนกันนะ

สักพัก โรสก็มายังแคมป์

โรส:กลับมาที่นี่จริง ๆ ด้วย
เจ็ท:โรส !~
โรส:เจ็ทใช่ไหม ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ
เจ็ท:ดูน่ารักขึ้นนะ
โรส:เอ่อ ..

โรส:เนล ไม่ต้องรีบก็ได้นะ
เนล:ค่ะ ขอตัวไปทำมื้อเย็นก่อนนะคะ
โรส:เดี๋ยวก่อนจ๊ะ

โรสวางกระเป๋า แล้วหยิบอะไรบางอย่างออกมา
นั่นก็คือ เนื้อแห้งชิ้นใหญ่ จำนวนหนึ่ง

โรส:นี่จ๊ะ เนื้อแห้งที่ต่อราคามาได้ถูกสุด ๆ เลยจ๊ะ

เจ็ทเองก็หยิบผลไม้ออกมาจากกระเป๋าเช่นกัน

เจ็ท:ทำให้อร่อยเหมือนลุงเธอนะ

เวลาต่อมา เนื้อแห้ง และ ผลไม้ ก็ถูกแปรสภาพเป็นอาหรหลากหลายเมนู

เนล:เชิญเลยค่า
โรส:เก่งเหมือนลุง เลยนะเรา
เจ็ท:ทานล่ะนะ !

ทันใดนั้น เหมือนมีอะไรบางอย่างวิ่งมาทางแคมป์

กิ๊ก:เนื้อแห้งฉาน ~ น !~

คนที่วิ่งมาตามกลิ่นเนื้อย่าง นั่นก็คือ กิ๊กนั่นเอง

โรส:กิ๊ก มาที่นี่ได้ไง
กิ๊ก:ฉันมาตามกลิ่น เนื้อย่าง หอม ๆ แบบนี้ มีไม่กี่คน
เจ็ท:จมูกสุดยอดเลย !~
โรส:มาถึงนี่แล้ว มาทานด้วยกันสิ

ต่อมา มื้อเย็น ก็ถูกจัดการซัดเรียบ จนแทบไม่ต้องล้างจาน

กิ๊ก:เรื่องที่คุยกันน่ะ ได้คำตอบยัง
เนล:คือว่า ..
โรส:อย่าไปเร่งเธอเลยนะ
เจ็ท:เอ่ออ คือว่า..
กิ๊ก:หือ ?

กิ๊กหันมาทางเจ็ท แล้ว ทำหน้าสงสัย

กิ๊ก:แย้แดง คนนี้เป็นใครกัน?
โรส:กิ๊ก อย่าไปเรียกเขาแบบนั้น

เจ็ทได้ยินแบบนั้น ถึงกับของขึ้นทันที

เจ็ท:เอ่ยแบบนี้ สงสัยอยากโดนจับตุ๋นสินะ !
กิ๊ก:ก็เอาซิ๊!~

แล้วทั้งสองก็ เล่นวิ่งไล่จับกัน จนดึกแล้ว นอนพักในแคมป์
แต่เนลยังคงนั่งอยู่ที่ท่อนซุง

ทันใดนั้น ชายนรินามก็ได้ ปรากฎตัวขึ้น

เนล:คุณอีกแล้ว มีธุระอะไรป่าวคะ

"ฉันมีเรื่องจะต้องบอกเธอ สองเรื่อง"
"หนึ่ง อยากให้เธอตกลงเดินร่วมกับ พวกนั้นน่ะ"
"สอง ฉันคือสาเหตุที่ทำให้ ลุงของเธอต้องจากที่นี่ไป"

เนลยังงง กับสิ่งที่ เขาพูดออกมา

เนล:หมายความว่ายังไงคะ

"ฉันคงบอกไปมากกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว แต่บอกได้อย่างนึง ถ้าเธอเดินทางร่วมกับพวกนั้น
สักวันเธอจะได้พบกับลุงของเธอแน่นอน"

เนล:จริงนะ !

"ฉันจะไปโกหกเธอทำไมกันล่ะ แล้วเจอกันนะ"

แล้วชายคนนั้น ก็หายตัวไป

เช้าวันต่อมา

เนล:หนูตกลง จะ เดินทางรว่มกับพวกพี่ด้วยค่ะ
กิ๊ก:จริงนะ!~ หลังจากนี้ฉันจะสอนเธอให้หมดเปลือกเลย
โรส:ฉันเองก็จะสอนเรื่องการบริหารให้ด้วยนะจ๊ะ
เนล:ฝากด้วยนะคะ

เนลเก็บของแล้ว เตรียมตัวออกเดินทางฝึกฝนร่วมกับทั้งสองคน
และเนล ก็หันมาทางเจ็ทแล้ว โบกมือลา

เนล:ลาก่อนนะคะ อีก 2 ปีเจอกันใหม่นะคะ
เจ็ท:เช่นกันจ๊ะ

และเนลก็ ติดตาม โรสและกิ๊กไปทางตะวันออก จนค่อย ๆ ลับตาไป

-:End Act20:-

-=:End Chapter 1:=-


ด้วยความขอบคุณที่ติดตามตลอด
Royalman