ขอบคุณสำหรับการติดตามนะ
ผลการฝึกงานที่แมคโคร
Fail
เดี๋ยวจะค่อย ๆ อัพตัวละครให้นะ
ป.ล. ตัวละครที่ สมัครไว้ จะจัดให้ลงใน Ep 2 นะ ( Ep 1.เขียนจบไปแล้ว )
ลงตอนที่ 13 ให้ต่อเลย
Act13-:วันอันยาวนาน:-
เนลสงสัย ในท่าทีของ อาเฉิน
เนล:หลบอะไรอยู่น่ะ
อาเฉิน:เงียบ ๆ สิ
ไม่ทันสิ้นเสียง ลีฟบั๊กตังหนึ่ง ร่ายเวท น้ำแข็งใส่กลางวงทั้งสอง
แต่ทั้งสอง ก็หลบได้ ชนิด เส้นยาแดงผ่าแปด
อาเฉิน:มันรู้ตัวจนได้ !
หลังจากนั้น อาเฉิน พุ่งเข้าใส่ ลีฟบั๊กตัวตัวนั้น แล้วจัดการซัดอย่างหนักจนล้มลงไป
จากนั้น อาเฉิน รีบวิ่งมาหาเนล ทันควัน
อาเฉิน:บอกกี่ครั้งแล้ว อย่าส่งเสียงดังน่ะ !
สักพัก ก็มี แพนด้าและ แมวกำลังมาทางนี้
อาหลง:พี่!ทำอะไรอยู่
ลูน่า:นั่น กระต่ายน้อยเจอครั้งนั้นใช่ไหม
เนล:พี่แมว เจอคราวนั้นนี่
ลูน่า:แล้วเรามาทำไรที่นี้กันล่ะ
อาเฉิน เห็นสถานการณ์ตอนนี้ จึงขัดการสนทนา
อาเฉิน:ไว้ตอบทีหลับล่ะกัน ตอนนี้จะทำยังไงกันดี
ทุกคนดูรอบ ๆ ตัว ที่ตอนนี้ ถูกมอนเตอร์ ล้อมกรอมเรื่อย ๆ
และทุกคน ต่าง แยกย้ายจัดการ จนเหลือ ทรีบั๊ก สองตัว
แต่ทุกคนอยู่ในสภาพที่เหนื่อยอ่อนมาก
อาหลง:พี่ ! แย่ล่ะสิ พวกมัน ยังเหลืออยู่อีก
ทรีบั๊กกำลังจะยิงใบสนใส่ แต่ทว่า ทรีบํ๊กทั้งสองได้ถูกอะไรบางอย่างตัด เป็น ชิ้น ๆ เสียแล้ว
อาเฉิน:ฝีมือใครกัน !
คนที่จัดการ ทรีบั๊กทั้งสอง นั่น ก็ คือ คุโระ และ อเล็กซ์นั่นเอง
อเล็กซ์:สวัดีจ๊ะ กระต่ายน้อย
คุโระ:เนล อยู่แถวนี้ได้ไงกัน
เนล:แฮะ ๆ
หลังจากนั้น เนล ก็ ขอตัวแยกกับ กลุ่มของอาเฉิน และ ตามคุโระไป
คุโระ:เอาล่ะ ทุกคนรอเธออยู่นะ
เนล:หมายความว่ายังไงคะ
คุโระ:ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหร๊อกก
และทั้งสอง ก็ มาถึง เต็นท์แห่งหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่ที่ไหน นั่นก็คือ
เต็นท์ที่แอนนา ใช้เป็นสถานพยาบาลนั่นเอง
และเมื่อทั้งสอง เข้ามายังเต็นท์ แอนนา ก็แปลกใจ กับการกลับมาของเนล
แอนนา:กลับมาทำไมอีกล่ะจ๊ะ
เนล:หนูตามพี่มาน่ะค่ะ ว่าแต่เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ
แอนนา:ไม่ใช่เรื่องใหญ่จ๊ะ แค่มีคนเป็นหวัดเองล่ะจ๊ะ
เนลไปยังเตียงคนไข้ ก็พบกับซาร่า ที่นอนหลับอยู่
แอนนา:หลับไปแล้วล่ะจ๊ะ เพิ่งจะทานยาไปตะกี้เอง
คุโระ:ทำไงได้ล่ะ เธอไม่ได้เกิดเมืองหนาวเหมือนกับพวกเรานิ
สุดท้าย เนลก็ต้องกลับตั้งหลักใหม่ที่เต็นท์ของเแอนนา
คุโระ:ต้องอยู่ที่นี่ อีกสักพัก จนกว่ายัยนั่นจะหายไข้
ทันใดนั่น คุโระไปสังเกตุเห็น ผ้าคลุมสีดำที่เขาเหมือนจะคุ้นตา
คุโระ:นี่มัน ! ใช่แน่ ๆ
แอนนา เห็น คุโระ หยิบ ผ้าคลุมดำขึ้น จึงรีบไปหยิบคืนจากมือ
แล้วก็เดินเข้าไปห้องยา แต่ทว่า...
คุโระ:เธอน่ะ รู้จักกับชายคนนั้นสินะ
แอนนา ตกใจ กับ คำถามของคุโระ แต่ทว่า ยังจัดยาต่อไป
แอนนา:แล้วคุณ เกี่ยวข้องอะไรกับเขารึปล่าวคะ
คุโระ:ปล่าว แต่ทว่า ดาบที่เขาใช้มันคุ้นมามากเลย
แอนนา:หมายความว่ายังไงคะ
คุโระ:มันเหมือนกับ อาวุธในตำนานของ ชนกลุ่มไร้หางเลย
แอนนาตกใจ กับสิ่งที่คุโระบอก
คุโระ:พวกเธอยังไม่รู้เหรอ ว่าชนกลุ่มไร้หางเคยอยู่รุ่งเรืองบนโลกนี้
เนล:แล้วเกิดอะไรขึ้นล่ะคะ
คุโระ:ท่านอัลคาเซีย บอกเธอไปแล้วไม่ใช่เรอะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
เนล:หรือว่า ...
คุโระ:ใช่แล้วล่ะ ส่วนเรื่องของหมอนั่น ฉันจะเล่าเท่าที่รู้มาตอนนี้ หลัง อาหารเย็นล่ะกัน
เนล และ แอนนา อึ๊งกับ ท่าทีของคุโระ
อเล็กซ์:กระต่ายน้อย !~ ทำอะไรให้พวกเรากินหน่อยน้าา !~
คุโระ:พวกเรา หรือ นายคนเดียว ?
อเล็กซ์:น่านะ กำลังต้องเดินด้วยท้องสิ
คุโระได้ยินประโยคของอเล็กซ์ ถึงกับ กุมขมับทันที
คุโระ:เหมือนกันหมด !~
เนล:สักครู่นะคะ
แล้วเนล ก็เข้าไปในครัว เพื่อ เตรียมอาหารเย็นมื้อนี้
-:Eng Act13:-