ตอนที่ 6 Mission 1 Complete
“อือๆ”ฟิวเจอร์ซึ่งเริ่มได้สติค่อยๆลืมตาขึ้น
“ตื่นแล้วเหรอ ฟิวเจอร์”เสียงของเมอร์ซี่พูดอย่างอบอุ่นทำเอาเจ้าตัวตาสว่างทันทีพบว่าในเกวียนมีเพียงเขาและพี่เมอร์ซี่เท่านั้นตัวอื่นไม่รู้ออกไปไหน
“พะ...พี่เมอร์ซี่”ร่างนั้นลุกขึ้นทันทีด้วยใบหน้าแดงซ่านก่อนจะพูดว่า
“ขะ...ขอโทษครับผมนี่ไม่ไหวเลยต้องมาเป็นภาระให้พี่อีกแล้ว”ฟิวเจอร์พูดตะกุกตะกักด้วยใบหน้าที่ยังขึ้นสีอยู่ผมสีขาวที่มัดเอาไว้สยายลงกลางหลัง
“ไม่เป็นไรหรอกว่าแต่จะให้พี่ผูกผมให้ไหมน่ะที่มัดผมมันหลุดแล้วนะ”เมอร์ซี่พูดส่ายหน้าในเชิงว่าไม่เป็นไรก่อนจะชี้ไปที่ผมที่สยายลงกลางหลังของฟิวเจอร์
“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมค่อยผูกเองตอนเปลี่ยนชุดครับ”ฟิวเจอร์พูดเขินๆ
“งั้นพี่ไปรอข้างนอกนะ”เมอร์ซี่เดินออกนอกเกวียนไป
“ไงปินัท”เมอร์ซี่ทักเพื่อนของตนที่กำลังทำหน้าครุ่นคิดอะไรสักอย่างอยู่
“เมอร์ซี่ นายเชื่อเรื่องยมทูตไหม”ปินัทหันมาถามเพื่อนของตน
“ถามว่าเราเชื่อไหม เราเชื่อนะ”เมอร์ซี่ยิ้มก่อนจะเดินไปยังสะพานเพื่อมองดูทะเลสาบให้ชัดๆ
“พี่ดาเนะทำอาหารเป็นด้วยเหรอครับ”เสียงของวิสดังขึ้นขณะกำลังก่อกองไฟเตรียมทำอาหารเที่ยงกันอยู่
“อืม ก็เคยลองทำอยู่บ้างน่ะ แล้วนายทำอาหารบ่อยเหรอ”ดาเนะที่กำลังใส่ฟืนตอบพร้อมรอยยิ้มบางๆประจำตัว
“ครับ ทำให้พี่กินเป็นประจำน่ะครับ”วิสตอบยิ้มๆส่วนอัลวิสสะดุ้งที่ถูกน้องของตนกล่าวถึง
“พี่น่ะ มีฝีมือในการทำอาหารเข้าขั้นหายนะเลยล่ะครับ”วิสพูดก่อนจะยิ้มแหยๆพลางนึกไปถึงอาหารที่ทำเอาเขาเกือบตายมาแล้ว
“ข้าได้ยินนะ ไอ้เข้าขั้นหายนะนั่นหมายความว่าไงไม่ทราบ”อัลวิสโวยวายขึ้นมาด้วยใบหน้าขึ้นสีเล็กน้อย
“แล้วนอกจากทำอาหาร นายทำอะไรได้บ้างล่ะ”ดาเนะถามต่อพลางเติมฝืนให้ไฟแรงขึ้น
“ที่ผมทำได้นอกจากทำอาหารเหรอครับ ก็มีใช้เวทรักษา ทำงานบ้าน ทำงานเอกสารขั้นพื้นฐาน ใช้เวทเสริมพลัง ใช้เวทโจมตีพื้นฐาน ซ่อมแซมอาวุธ ซ่อมแซมเสื้อผ้า เขียนบทความ ยิงธนูแค่นี้เองครับ”วิสพูดยิ้มๆแต่กิ้งก่าตัวอื่นนอกจากอัลวิสนั้นอ้าปากค้างส่วนวีนั้นคิดในใจว่า”สมแล้วที่หางในหน่วยอัลฟ่าตั้งฉายาให้ว่า
มือขวาของปิศาจ”
“ก็พี่บอกให้ฝึกไว้เป็นประจำ แล้วบอกว่าเพื่อต้องใช้น่ะครับ ส่วนพวกงานบ้านเพราะพี่ไม่ค่อยอยู่บ้าน ก็เลยทำเป็นประจำจนชำนาญไปแล้วล่ะครับ”วิสยิ้มส่วนตัวอื่นมองไปทางอัลวิสพร้อมคิดว่า”ไอ้บ้านี่มันฝึกน้องของมันยังไงกันแน่ ถึงได้เก่งรอบด้านแบบนี้”
“มองอะไร ว่าแต่วิสรีบย่างเนื้อเถอะพี่หิวจะตายอยู่แล้ว”อัลวิสบ่นก่อนจะอ่านหนังสือในมือต่อแบบไม่สนใจโลกภายนอกเลย
“คร้าบๆ”วิสรับคำก่อนจะเดินไปหยิบเขียงพร้อมเนื้อและเครื่องเทศอีกประมาณ 2-3กระปุกมาแล้วก็สวมผ้ากันเปื้อนสีขาวแลดูน่ารักเป็นที่สุดแล้ววิสก็เริ่มลงมือทำอาหาร
ทางด้านฟิวเจอร์ที่อยู่ในเกวียนที่พึ่งเปลี่ยนชุดเสร็จ
“ฟิวเจอร์ๆ”เสียงของกิ้งก่าสีแดงตัวเดียวในคณะโพล่มาในเกวียนก่อนจะเรียกกิ้งก่าสีเทาที่กำลังผูกผมของตนอยู่
“มีอะไรเหรอทาลัส”ฟิวเจอร์หันมามองกิ้งก่าสีแดงในทันที
“ว่าแต่ นายน่ะจะติดใจรุ่นพี่เมอร์ซี่นักหนาเนี่ย”ทาลัสพูดพร้อมกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์เป็นที่สุด
“ก็แค่ อยากมีรุ่นพี่ใจดีมาเล่นด้วยก็แค่นั้นเอง”ฟิวเจอร์ตอบก่อนจะหันมามองทาลัสด้วยสายตาสงสัย
“แต่เราคิดว่ามันมีอะไรมากกว่านั้นน้า”ทาลัสแซวซึ่งนั่นทำให้ฟิวเจอร์เริ่มตะกุกตะกักทันที
“มะ...หมายความว่าไงทาลัส เห็นเราเป็นกิ้งก่าแบบไหนกันแน่”ฟิวเจอร์พูดด้วยใบหน้าขึ้นสีเล็กน้อย
“แหมๆ ถ้าไม่มีอะไรแล้วทำไมพี่เขาถึงมาหาแต่เช้าล่ะจ๊ะ”ทาลัสยังแซวด้วยความเข้าใจผิดต่อ
“ไม่ใช่นะ เมื่อวานพี่เขาไม่สบาย เลยต้องมานอนพักที่ห้องเราก่อนนะ”ฟิวเจอร์พยายามแก้ความเข้าใจผิดด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีมากขึ้น
“แหมๆ งั้นเหรอแปลว่านอนด้วยกันงั้นสิ”ทาลัสเริ่มแซวต่ออย่างนึกสนุกก่อนจะยิ้มเชิงจินตนาการสูง
“นอนเตียงเดียวกันด้วยสินะ”ทาลัสพูดต่อทำให้ฟิวเจอร์นั้นแทบจะเปลี่ยนสีจากสีเทาเป็นสีแดงอยู่แล้ว
“โอ๊ะๆ ไม่ตอบสงสัยจะเป็นความจริงสินะอุโฮ๊ะๆ”ทาลัสแสยะยิ้ม
“ไม่ใช่นะ อย่าเข้าใจผิดสิทาลัส”ฟิวเจอร์พยายามแก้ตัวต่ออย่างน่ารักเป็นที่สุด
“เอาเถอะ เราไม่เห็นกับตา แต่เรื่องหนุนตักพี่เขาน่ะเราเห็นเต็มตาเลยนะ”ทาลัสแซวเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะวิ่งหลบไพ่ที่ฟิวเจอร์ปาใส่จนต้องหนีไปนอกเกวียน
“เอาล่ะ เสร็จแล้วครับเนื้อย่างปรุงด้วยเครื่องเทศอย่างดีครับ”วิสพูดพร้อมแจกเนื้อย่างให้กับคณะเดินทางซึ่งดาเนะที่ลองชิมร้องออกมา“อร่อยมาก ขนาดคุณจามอนว่าอร่อยแล้วนะ วิสทำอร่อยกว่าซะอีกนะเนี่ย”
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ”วิสเกาหัวเขินๆ
“เอาล่ะ กินให้เสร็จๆจะได้เดินทางกันต่อ”อัลวิสพูดก่อนจะหยุดเมื่อเห็นกองทัพแมลงจำนวนมากได้แก่
สติงบั๊กประมาณ 30 ตัว ลีฟบั๊ก 10 ตัว และเวิร์มบั๊ก 1 ตัว
“เฮ้อ ข้าล่ะเบื่อจริงๆ ไอ้พวกแมลงบัดซบ”อัลวิสเน้นเสียงหนักตรงคำสุดท้ายก่อนจะกระโดดหายเข้าไปเกวียนสักพักหนึ่งก่อนจะออกมาพร้อมสายสะพายที่บรรจุกระสุนไว้จำนวนมากกับปืนรูปร่างประหลาดอันหนึ่ง
“อัลวิส นั่นมัน”วีกลืนน้ำลายด้วยความกลัวเพราะอาวุธที่อัลวิสถือมานั้นเขาเคยเห็นพวกตุ่นในหน่วยอัลฟ่าค้นคว้าวิจัยกันอยู่
“Gatling D 600อาวุธรุ่นทดลองของหน่วยวิจัยวิทยาการของชนเผ่าไร้หางซึ่งยังไม่มีการนำมาใช้จริง แต่ข้าขอทดสอบกับพวกแกหน่อยเถอะว่า อาวุธที่พวกตุ่นคุยนักคุยหนามันจะเจ๋งแค่ไหน”อัลวิสพูดพร้อมกับยิ้มเหี้ยมพร้อมรังสีอำมหิตที่รุนแรงแล้วพูดต่อว่า
“พวกแกน่ะมีความผิดหลายประการเยอะจนขี้เกียจพูดว่ะ แต่ที่ยกโทษให้ไม่ได้คือการมาขัดจังหวะการกินอาหารของน้องชายข้าและการชมทะเลสาบอันแสนงดงามนี้”พูดจบก็ดึงผ้าปิดตาออกแล้วพูดว่า “Eagle Eye”
พร้อมวงเวทประหลาดคล้ายตาของนกอินทรีปรากฏขึ้นที่ดวงตาข้างซ้ายพร้อมกับการตวาดของอัลวิสว่า
“
ลงนรกไปซะ”ก่อนที่กระสุนจำนวนนับไม่ท้วนจะพุ่งเข้าทำลายล้างฝูงแมลงอย่างน่ากลัวเป็นที่สุดกิ้งก่าทุกตัวแทบจะอ้าปากค้างโดยมีเสียงร้องโหยหวนของแมลงเป็นBGMได้อย่างน่าขนลุกเป็นที่สุด
“พี่ครับ ระวัง”วิสตะโกนเมื่อเห็นสติงบั๊กสีแดงที่หลุดรอดจากกระสุนเข้ามาหมายจะแทงเหล็กในจากด้านหลังแต่ทว่ากิ้งก่าหนุ่มย่อตัวลงก่อนจะเอาด้ามปืนฟาดใส่จนเจ้าแมลงตัวร้ายตกไปยังทะเลสาบร่างนั้นกระโดดเหนือสติงบั๊กก่อนจะเอาปืนจ่อแล้วพูดว่า”ไอ้แมลงบัดซบ กล้าลอบกัดพ่อแกเหรอ อยากตายนักใช่ไหม ได้ข้าจะทำให้แกสมหวังเอง”สิ้นเสียงปืนก็ยิงเป็นห่าฝนอีกครั้งพร้อมเสียงกรีดร้องอย่างน่าสงสาร
“เอาล่ะ จัดการเวิร์มบั๊กที่ยังไม่ตายดีกว่า”เสียงของทาลัสกับกิ้งก่าหน่วยSINตัวอื่น ที่ดูจะชินกับการกระทำของอัลวิสได้เร็วที่สุดต่างชักอาวุธเตรียมปะทะกับหนอนยักษ์
“เปรี้ยง”เสียงของเงาอะไรบางอย่างพุ่งกระแทกใส่ร่างของหนอนยักษ์จนถอยออกไป
“นี่มัน อะไรกัน”กิ้งก่าแทบทุกตัวยกเว้นอัลวิสอ้าปากค้างในทันทีส่วนอัลวิสทำหน้าเฉยๆเหมือนคิดอะไรอยู่สิ่งที่พวกเขาเห็นคือ ยูนิคอร์นขนสีดำราวกับรัตติกาลดวงตาสีแดงนั้นมองหนอนยักษ์ด้วยสายตาสมเพชกีบทั้งสี่ลุกเป็นไฟสีแดงดำบนหลังของมันมีร่างสวมชุดคลุมสีดำในมือมีง้าวขนาดใหญ่มีหางเป็นขดสีดำแสดงว่าเป็นเผ่ากิ้งก่า
“ตัวที่ 1000”กิ้งก่าปริศนาพูดก่อนจะตวัดง้าวโดยใช้มือข้างเดียวง้าวตัดผ่านร่างหนอนยักษ์ได้อย่างง่ายดายราวกับฟันหยวกกล้วย
“กรีสสสสสสสส”หนอนยักษ์ได้กรีดร้องเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตก่อนที่ร่างนั้นจะขาดเป็นสองท่อนและแน่นิ่งไป
“ยังแข็งแรงดีอยู่สินะครับ
ท่านพี่”ร่างนั้นพูดก่อนจะกระโดดลงจากหลังม้า
“ก็เรื่อยๆแหละ ว่าแต่นายไม่ได้เจอกันนานมากแล้วนะเนี่ยเล่นเอาเกือบลืมเลย”อัลวิสตอบซึ่งทำให้ตอนนี้กิ้งก่าทุกตัวอ้าปากค้างอยู่อย่างงั้น
“นี่คงเป็นน้องของพี่ วิสใช่ไหม”ร่างนั้นดึงฮู้ดของเสื้อคลุมลงดวงตาสีอำพันจ้องมองวิสด้วยสายตาประเมินสักครู่
“น่ารักเหมือนที่ท่านพี่บอกเลยแหะ”ร่างนั้นลูบหัววิสด้วยความเอ็นดูทันทีก่อนจะยิ้มร่าส่วนวิสนั้นรู้สึกอบอุ่นเพราะมันคล้ายกับสัมผัสที่พี่ของเขาเคยมอบให้
“อัลวิส อธิบายมาเดี๋ยวนี้ว่านี่มันอะไรกันแน่”วีที่ได้สติจากอาการตะลึงสามครั้งซ้อนเป็นตัวตัวแรกรีบถามทันที
“ก็ได้ๆ เจ้านี่ชื่อ มิส อายุ 17 ปีพอดี ข้าถูกใจก็เลยสาบานเป็นพี่น้องกันก็แค่นั้นเอง”อัลวิสตอบแบบไม่ใส่ใจแต่กิ้งก่าแทบทุกตัวคิดในใจพร้อมกันว่า”ขอเหตุผลหน่อยสิ อะไรมันจะลิเกขนาดน้านนนนนนนน”
“สวัสดีครับทุกท่าน ผมชื่อ มิส ยินดีที่ได้รู้จักครับ”ร่างที่นั้นโค้งอย่างสุภาพผิดกับตอนที่โพล่มาลิบลับก่อนจะยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติ
“อะ...อืม”ทุกตัวยกเว้นอัลวิสรับคำพร้อมคิดในใจเหมือนกันว่า”หมอนี่มันเป็นพวกนักรบคลั่งแน่ๆ ที่เวลาปกติก็ดูน่ารักดีเหมือนชาวหางทั่วไปแต่พอเข้าสู่โหมดต่อสู้แล้วจะกลายเป็นปิศาจผู้คลั่งการต่อสู้ทั้งโหดเหี้ยมไร้ความปราณีและเก่งกาจจนน่ากลัวถ้าเป็นพวกเดียวกันก็วางใจได้อยู่หรอกแต่ถ้าเผลอไปเป็นศัตรูด้วยได้มีหวังขนลุกเกรียวแน่”
แต่จะยังไงก็ตามตอนนี้ Mission 1 Complete
แนะนำตัวละครท้ายรายการ
ชื่อ อัลวิส
เผ่า : กิ้งก่า
เพศ : ชาย
อายุ:20
ที่อยู่ปัจจุบัน :เมืองแสง
ประวัติความเป็นมา
เป็นกิ้งก่าที่เคยเป็นหัวหน้ากองทหารองค์รักษ์ของวิหารเงามาก่อนแต่ไม่มีใครรู้แต่ด้วยเหตุบางอย่างเขาจึงลาออกมาทำงานเป็นรองหัวหน้าหน่วยกิ้งก่านักธนูประจำเมืองแสงควบตำแหน่งจตุรเทพแห่งRest Areaเป็นผู้จัดงานงานเอกสารหลักๆของRest Areaมีน้องชายแท้ๆอยู่ 1 ตัวเขาัรักน้องชายของเขามากๆ(แต่ไม่วายนะจ๊ะอย่าได้คิดลึก)แต่เขามักแสดงออกอย่าง
ครุมครือต่อหน้าคนอื่นเสมอตัวของเขานั้นมีความลับมากมายซึ่งไม่มีตัวไหนในRest Area ทราบเลยและมีปีกของมังกรกลางหลังซึ่งมีเพียงวีที่รู้ถึงการมีอยู่ของปีกอันนี้
นิสัย: ชอบการต่อสู้การรบมีความสามารถในการวางแผนขั้นสูงแต่ถ้าเข้าสู่โหมดบ้าดีเดือดแล้วจะสู้อย่างเดียวไม่สนแผนการและปากไม่ตรงกับใจเสมอและแสดงความรู้สึกแบบครุมครือทำเหมือนตนเข้มแข็งอยู่ตลอดเวลาเก็บความรู้สึกหวาดกลัวและโดดเดี่ยวไว้ในใจของตนตลอดมา
สิ่งที่ชอบ : การต้อสู้ การรบและการเห็นน้องชายของตนแสดงความเป็นเด็กออกมาบ้าง(ตามสมควร)
สิ่งที่ไม่ชอบ : อาหารรสเผ็ด ศัตรูของน้องชายและการทำอาหาร(ฝีมือเข้าขั้นหายนะ)
คนแต่งกับตัวละครตัวนี้อัลวิสนี้เป็นตัวละครกิ้งก่าตัวแรกที่ผมสร้างเลยแล้วยอมรับว่าสร้างได้แหวกแนวชาวบ้านมากโดยปกติกิ้งก่าในสายตาของคนทั่วไปมองว่าใช้ธนูเป็นอย่างเดียวแต่สำหรับอัลวิสนั้นไม่ใช่เลยเขาเก่งการต่อสู้แทบทุกศาสตร์เลยทีเดียวเหมือนจะไม่เก่งอยู่สองเรื่องคือ 1.เรื่องความรัก 2. เรื่องการทำอาหาร
หลายคนคงคิดว่าแต่งเวอร์ไปรึเปล่าสำหรับผมแล้วมันไม่เวอร์เลยหากเทียบกับตัวละครหลังที่ผมสร้างขึ้นโดยลักษณะยิสัยก็เป็นพี่ชายแสนดีในเงามืดเพราะไม่ค่อยจะแสดงออกมาให้ใครเห็นหมอนี่จะดูน่ารักเวลาเก๊กหลุดหรือเวลาเป็นโหมดพี่ชายแสนดี
แล้วหลายคนคงคิดอีกว่าตัวละครมันลึกลับเกินไปรึเปล่าสำหรับผมมันเป็นเรื่องสนุกที่จะแต่งให้ตัวละครนั้นเต็มไปด้วยความลับซึ่งนั่นจะทำให้ตัวละครนั้นน่าติดตามและบางทีมันจะทำให้ตัวละครนั้นมีเสน่ห์มากขึ้น
ขอจบการแนะนำตัวละครท้ายรายการแค่นี้ตอนต่อไปจะเอามาฝากอีกครับ
