ไปเที่ยวนครนายกมา 2 วันนี่ ไม่ทันคนอื่นแล้วนะนี่ เลยเพิ่งลงตอนเปิดตัว ผ่าไปซะงั้นเลย - -'

ตัดไปงี้คนแต่งต่อไปจะงงเอามั้ยเนี่ย

การแต่งฟิคแล้วนำมาเชื่อมกันนั้นทำได้ยากมากๆเลยครับ = =''

โดรุอยากแนะนำนะในการแต่งฟิค
1. ถ้าอยากให้มันเชื่อมกัน ต้้องมี 1 คนเป็นผู้วางโครงเรื่องให้มันเชื่อมต่อกันครับ (ย้ำ วางแค่จนถึงเชื่อมต่อ ไม่ได้ให้วางโครงเรื่องทั้งหมด) เพราะไม่งั้นเรื่องมันจะสะเปะสะปะครับ
2. คนต่อไปที่จะแต่งจาก chapter ก่อนหน้าได้ทำการปรึกษากับคนที่วางโครงเรื่องคร่าวๆก่อน แล้วทำการแต่งฟิคโดยการใช้ตัวละครที่หลากหลาย เพื่อป้องกันตัวละครบางคนที่ได้เข้ามาร่วมแต่แทบจะไม่ได้ถูกใช้เลย อาจจะเป็นเพราะสาเหตุ
. 2.1 ไม่ค่อยรู้จักใคร แต่อยากมาเล่นด้วย
. 2.2 ไม่ค่อยสนิทกับคนที่อยากแต่ง ก็เลยไม่เอาชื่อมาใส่
. 2.3 คิดไม่ออกว่าจะเอาคนที่ไม่ได้ถูกเอ่ย มาใส่ให้เข้ากับเนื้อเรื่องตนอย่างไรดี
[color=#4000FF]พูดสรุปง่ายๆจากข้อ 2 คือ : บังคับการใช้ตัวละครของ แต่ละ chapter โดยที่ผู้แต่งจะมีตัวละครของผู้แต่งเอง (ที่รู้ประวัิติ + ชื่อได้เป็นอย่างดี) รวมกับ ตัวละครที่ต้องบังคับใน chapter นั้นๆด้วย เป็นการลดปัญหา ผู้เล่นที่ไม่ค่อยอ่านประวัติผู้อื่น และไม่ค่อยอยากจะเอาตัวละครผู้อื่นมาใส่ในฟิคของตน
3. ถ้าจะแต่งฟิคเอาแบบจิ้นๆ ควรจะขออนุญาตจากผู้ที่เป็นเจ้าของตัวละครเสียก่อน จะไ้ด้ไม่มานั่งโกรธกันทีหลัง
4. เวลาแต่งฟิค พยายามคิดว่าตัวละครของท่านเอง ก็เป็นบุคคลธรรมดาหนึื่่งในฟิค อย่าพยายามทำให้ตัวละครของตัวเองเด่นจน ประมาณว่า ตัวละครของข้า ต้องเก่งที่สุด เด่นที่สุด... ไม่ใช่เลย เราแต่งไม่ได้้้ต้องการที่จะเอาชนะ อวดตัวละครกัน แต่เป็นการทำกิจกรรมให้เกิดความสนิทสนมกันในบอร์ดต่างหาก
5. จากข้อ 2 อยากให้คนที่อยากแต่งมาจองพื้นที่ไว้เลย ว่าผมจะแต่งต่อจากคนนี้นะๆ ป้องกันเนื้อเรื่องที่่ต่อกันแบบซ้ำซ้อน โดยมีข้อแนะนำว่า ท่านที่ลงพื้นที่จองต้องคิดเนื้อเรื่องที่จะแต่งต่อไว้แล้วคร่าวๆ ไม่ใช่เพิ่งมาเริ่มคิด หรือคิดสดๆ และถ้าเห็นว่านานไป ผู้ดูแลเกี่ยวกับฟิคก็ควรมีการพิจารณาให้ข้ามไปก่อนตามความเหมาะสม
6. เวลาแต่งเรื่องพยายามอย่าคิดว่าคนอื่นต้องเข้าใจสิ่งที่เราแต่ง ให้พยายามคิดว่าเราจะทำอย่างไรให้ผู้อื่นเข้าใจสิ่งที่เราแต่ง

นี่ข้อแนะจากโดรุนะ ไม่เห็นด้วยอย่างไร ก็แย้งตามเหตุผลละกัน
แ้ล้วก็ อย่าทำให้สิ่งที่โดรุแนะนำ ทำให้ฟิคต้องหยุดแต่งไปชั่วขณะ ถ้าเห็นว่ายังปรับใช้ไม่ได้ก็ยังไม่้ต้องใช้ เอาตามปกติไปก่อน เพราะนี่เป็นแค่ข้อเสนอแนะเท่านั้น



จะเอาหมาแดงหมาฟ้้ามาทำอาราย

ปล. ขอโทษที่ทำให้เสียเวลาอ่านยาวครับผม

ถ้าอ้างอิงของเก่าคือแต่ละคนไม่ได้ปรึกษากันน่ะครับแล้วมาลงต่อๆกัน แต่ให้เนื้อเรื่องมันไปในทิศทางเดียวกัน

เจ็ทมองว่ามันเป็นสิ่งที่ท้าทายดีนะ การที่เราไม่รู้ว่าคนก่อนหน้าเราเริ่มมายังไงเเละคนหลังจากเราไปจะดำเนินเรื่องไปถึงไหน

สำหรับเจ็ทมันเป็นเหมือนขั้นadvanceจากการแต่งเรื่อง แต่งฟิคแบบปกติไปขั้นนึงอ่านะ

(ยกตัวอย่างฟิคภาคแรกนี่สุดๆฮะ กว่าจะโยง กว่าจะวนเข้าเรื่อง ไหนจะสรุปจบอีก ยิ่งคนเยอะเท่าไหร่ ตัวละครมากเท่าไหร่ตอนจบยิ่งมึนเท่านั้น แถมท้ายๆคนเเต่งเริ่มน้อย อาจเป็นเพราะเปิดเทอมเวลาเริ่มไม่มีกันด้วย ก็เลยเป็นงานหนักของคนที่เหลือในการจับทุกอย่างมายำอีกครั้งเพื่อปิดจบ......แน่นอนว่าหลายตัวละครต้องตายจากโลกนี้ไปTwT)

แรกๆอาจลำบากไปบ้าง แต่เจ็ทเชื่อนะว่าจะเป็นประสบการณ์ชั้นเยี่ยมในการแต่งฟิค เพราะการแต่งฟิคเนื้อเรื่องสด คนแต่งหลายคนจะทำให้เราสามารถจิตนาการเนื้อเรื่องที่พลิกไปมาได้ตลอดเวลาฮะ

จะลองคุยกันก่อนแต่งก่อนก็ได้ครับเพื่อความค่อยเป็นค่อยไป แต่ถ้าอยากมันก็ลองสดเลยนะเออ (สดตามเนื้อเรื่องด้วยนะค้าบTwT)

นอกนั้นก็ตามโดรุคุงว่าค้าบ ควรหยิบตัวละครชาวบ้านมาด้วยในยามเหมาะสมเพื่อเพิ่มความหลายหลาก ไม่ใช่แค่เฉพาะตัวเอง

แล้วก็แต่งภายใต้ความพอดีเเละเหมาะสม ไม่เน้นเก่งเวอร์เป็นพี่ซุปหรือลุงค้างคาว พยายามดึงเอาทั้งด้านดีเเละเสียของตัวละครมาใช้ และรู้จักเสียสละตัวละครของตนบ้าง(แรกๆยังไม่เห็นข้อนี้ชัดนักแต่หลังๆจะเริ่มเห็นคับ โดยเฉพาะเมื่อต้องแต่งให้ตัวละครตัวเองนั้นตาย......แบบตายจริงจังไม่ฟื้นไม่ชุบน่ะ....มันเสียดายเง้อTwT)

เรื่องจองก็ตามโดรุว่าคับ จองแต่พองามนะ (ข้อนี้เเนะนำว่าเวลาเเต่งลองแต่งลงword หรือ note pad ก่อนแล้วค่อยเอามาลงไว้ก็ได้ครับจะสสะดวกมากขึ้น ทำให้เวลาเราแต่งเเล้วเกิดมีคนมาแทรกก่อนจะได้แก้เนื้อเรื่องได้อ่านะ แถมง่ายต่อการแปะโพสด้วย)

เดี๋ยวเวลาคับขันทั่นแพนด้าจังกะ ทั่นกิลจะมาช่วยเอง~

/me นั่งจิบชาต่อไป~

ปล.คาดว่าคนแต่งต่อไปน่าจะเป็นkeyของเรื่องนี้เเล้วนะ เพราะมันเรียกรวมพลเเล้วอ่า~ใครจะเป็นkeyคนนั้นกันน้า

เดี๋ยวถ้าว่างผมอาจมาแต่งต่อครับ

แต่ว่า ไม่มีใครเอาตัวละครผมไปใช้เลยหรอครับ TWT

ไม่ต้องอะไรมากครับ
แค่ให้ตัวละครผม เดินผ่านตัวละครอื่น ผมก็ดีใจแทบเฮแล้วครับ

(แบบว่า บทตัวประกอบก็ยังดี =W=)

ชนะลีโอพาร์ดได้นี่มันตรงกับข้อ4 โดรุอะปล่าวหว่า

ปัจจัยอีกอย่างนะ คือ ลักษณะตัวละคร ไม่เด่นชัด เลยเอามาแต่งไม่ค่อยได้ - -
สมมุติไม่รู้ลักษณะตัวละคร แต่งมา

"นายA มุดท่อนี่เข้าไป แล้วออกมารายงาน" หัวหน้าสั่ง
"ครับ!!"

แล้วเจ้าของตัวละครมาบอก นายๆ ตัวผมใหญ่เท่าบ้าน จะมุดท่อได้ไง อ้าว แป๊กสิค้าบ ต้องมานั่งแก้ไหม่ -*-

20- เบาะแสของเงามืด

ณ แคมป์Alpha
ขณะที่เรด กำลังนั่งทำหน้ามุ่ยอยู่ในแคมป์ ก็มีเสียงกรีดร้องของหญิงสาว อยู่ที่ทางเข้าแคมป์

"กรี๊ดดดดดดดด ท่านเรด ได้เห็นตัวเป็นๆ อยู่ใกล้ๆขนาดนี้" เสียงแกะสาวคนหนึ่งที่เดินทางมากับหมาป่า ที่กำลังจะฉุดไว้แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว
"ขอลายเซ็นหน่อยค้า" อากิพูดพร้อมยื่นแผ่นกระดาษขนาดพอเหมาะให้

" อากิ อย่าทำตัวเสียมารยาทกับท่านเรดสิ (=.=*)" เสียงฟาริสกระซิบค่อยๆ ด้วยท่าทีเขินอาย

"ไม่เป็นไร .." เรดพูดเสร็จก็ประทับมือ ที่แผ่นกระดาษที่แกะยื่นให้

"พวกนักผจญภัยฝึกหัด.. เจ้ารีบกลับไปฝึกฝนดีกว่า เหตุการณ์วุ่นวายแบบนี้ ยังจะทำตัวไร้สาระอีก" เรดกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง

"(O_O) แม้แต่ท่านเรดยังดูไม่ออกเลยว่าเราแกล้งเนียน คุคุ.." อากิกระซิบให้ฟาริสฟัง

"เอ่อ... ท่านเรดครับ... ผมมีเรื่องจะรายงาน เกี่ยวกับเรื่องที่ท่านมอบหมาย.... ที่ลานน้ำพุนะครับ..." ฟาริสตัดบท รีบรายงาน

"หืม.. " เรดเริ่มมีสีหน้าเปลี่ยนไป

"พวกผม พบชายชุดดำคนนึง... อยู่ที่สวนแสงครับ มันเป็นพวกที่จะมาจัดการเทพ" ฟาริสกล่าว

"แล้วเจ้ารู้ได้ไงละ ... " เรดถาม

"ก็มันพูดนิครับ.. มันบอกว่ามันมาสำรวจลู่ทาง แล้วมันยังบอกด้วยนะครับว่าพวกเราป้องกันไม่ดีพอ!!"

"ฝีมือมันไม่ไช่ธรรมดานะครับ!! ผมคิดว่าระดับท่านโบลดาสเลย!!" ฟาริสเริ่มพูดเสียงดัง

"ฮ่าฮ่า... เจ้าเด็กเลี้ยงแกะพวกนี้นี่ ถ้าฝีมือระดับท่านโบลดาส นักผจญภัยฝึกหัดอย่างพวกเจ้าจะมีชีวิตรอดกลับมารายงานข้าหรอ" เรดกล่าว

"จริงๆนะค่ะ ท่านเรด พวกมันไว้ชีวิตพวกเรา!!" อากิเริ่มอารมณ์เสีย

....
"จริงอย่างที่เค้าว่านั้นแหละ ท่านเรด.." เสียงปริศนา

"ใคร.. ออกมาคุยกันดีๆ อย่าหลบซ่อนแบบนี้ ข้าไม่ชอบ.." เรดกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

"ข้าคือนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ในใต้หล้า และข้า.." เสียงยังไม่ทันพูดจบ ลูกไฟขนาดเท่าฝ่ามือ ก็พุ่งเข้าใส่เต็มๆท้อง ทำให้กิ้งก่าถึงกลับตกลงจากต้นไม้

ตุ๊บ!! (เสียงกิ้งก่าตกจากต้นไม้)

"โอยย.. ท่านเรด ทำไมทำกับข้าอย่างนี้" กิ้งก่าบ่นพึมพำ

"ข้าบอกแล้ว ให้มาคุยกันดีๆ.. เรื่องมันเป็นยังไงละเจ้ากิ้งก่า" เรดถาม

"ก่อนอื่นข้าแนะนำตัวก่อน (-_,-) ข้าชื่อว่า นัท ข้าแอบตามเจ้า2ตัวเนี่ย มานานแล้ว เห็นว่าเป็นนักผจญภัยฝึกหัด ข้าจึงจะจับมาเป็นลูกศิษย์ซักหน่อย" กิ้งก่านัทกล่าว

"แต่ว่าข้าเห็นพวกนั้นใช้เวทย์มนต์ และ ต่อสู้กับชายชุดดำนั้น ข้าก็เปลี่ยนความคิดเลยทีเดียว.. พวกนั้นใช้เวทย์มนต์ขั้นสูงสู้กับชายชุดดำคนนั้น แต่ก็สู้ไม่ไหว ชายคนนั้นฝีมือเหลือร้ายจริงๆ.."

"แต่คนสมองระดับอย่างข้า คุคุคุ.. ก็ได้ใช้ลูกธนูเรดาร์ติดตามตัว ที่ข้าไปจิ้กตุ่นมา ยิงเข้าไปใส่มัน" กิ้งก่านัทพูดด้วยความภูมิใจ

"โอ้โห สุดยอดเลย.. ยังงี้ก็สะดวกสิ" อากิกล่าวชื่นชม

"แต่ว่าข้านะ ดันยิงไปตอนที่มันใช้อิมมูนิตี้ นะสิ (- -*)" กิ้งก่านัทกล่าวเขินๆ

โป๊ก!! มะเหงกของแกะสาว เข้าเต็มๆหัวกิ้งก่านัท
"แล้วแกจะโม้ทำไมยะ!!" แกะสาวว่า

"แต่ข้ายืนยันได้จริงๆนะ ข้านะเห็นเจ้าคนที่จะมาโค่นเทพจริงๆ" กิ้งก่านัทกล่าว

"เจ้าสองคนเนี่ย ไม่ใช่นักผจญภัยฝึกหัดแน่นอน เพราะข้าเห็นแล้ว เวทย์มนต์ขั้นสูง" กิ้งก่านัทยืนยัน

"ไหนลอง แสดงให้ข้าดูหน่อยซิ" เรดพูด

"SOUL OF ARMs!!!" ทันใดนั้นอาวุธแสงทั้งหมดก็ได้มาอยู่ต่อหน้าเรด

"เป็นไงละท่านเรด.. คลังอาวุธของท่านอเคเซีย ตอนนี่อยู่ต่อหน้าท่านแล้ว เวทย์มนต์นี่เป็นเวทย์มนต์ขั้นสูงของEnchanter เชียวนะ"

"โอว้... สวยงามยิ่งนัก เอาละๆ ข้าเชื่อเจ้าแล้ว" เรดบอก

"ข้าจะบอกท่านอิทารุส ให้ส่งกองทัพเหยี่ยว ให้ตามหาชายชุดดำ ที่บริเวณนี่ มันคงยังไม่ไปไกลมากหรอก" เรดบอก
...
...
"เย้... ว่าแต่ ทำไมไม่ให้ชั้นแสดงบ้างฟะ (-*-)" ฟาริสบ่น

"ขอบคุณมากนะ นัท ที่มาช่วยเป็นพยานให้" อากิกล่าว

"ไม่เป็นไรๆ ตกลงจะมาเป็นลูกศิษย์ข้าไช่มั้ย" กิ้งก่านัทกล่าว

โป๊ก!! มะเหงกลูกที่2 เข้าเต็มๆหัวกิ้งก่านัท

"ไอบ้า .. แค่เพื่อนกันก็พอย่ะ" อากิกล่าว

"ไปเมืองแสงกันได้แล้ว.. ข้ามีภารกิจจะมอบหมายให้ พวกเจ้ารีบไปหาเวฟด่วนเลย" เรดพูดเสร็จก็เก็บเอกสารจำนวนมากแล้วก็รีบบินไปเมืองแสงทันที

"ไปกันเถอะ พวกเรา!!" กิ้งก่านัทกล่าว

"นินิ อย่ามาทำตัวเป็นหัวหน้าพวกชั้นได้มั้ย" อากิบ่น

"ตลกจังเลยพวกนี้.. เอ๋ แล้วนั้นตัวอะไรหว่า" ฟาริสพูดพลางชี้ไปที่แพนด้าที่กำลังจิ๊กเสบียงกินอย่างอร่อย

"หวัดดี เราชื่อริว จะไปไหนกันหรอ" แพนด้าโบกมือทักทาย

((- * -) ช่างกล้ามาแอบกินเสบียง ตอนที่ท่านเรดอยู่) อากิคิดในใจ

"พวกเราจะไปเมืองแสงกันนะ " กิ้งก่านัทกล่าว

"ดีเลย เราก็กำลังจะตามหาสุพิทธ์อยู่เลย" ริวบอก

"สุพินท์บ้าไร เขาเรียกว่า ยุพินท์" กิ้งก่านัทกล่าว

โป๊ก!! มะเหงกคู่เข้าหัวของกิ้งก่านัทกับแพนด้าริว

"เขาเรียกธาตุพิสุทธิ์ย่ะ" อากิกล่าว

"นั้นแหละๆ เราจะไปตามหาธาตุพิสุทธิ์" ริวกล่าวเพราะคิดว่ามันเป็นขนม

"งั้นไปเมืองแสงก่อนเลย ท่านเรดมีภารกิจจะมอบให้" ฟาริสกล่าว

"ปะ" ทุกคนพูดพร้อมกัน และมุ่งหน้าเดินทางไปเมืองแสง

ยังไม่Key เอิ้กๆ ผมแก้ลักษณะตัวละครผม ทั้ง2ตัว นิดหน่อยนะ อัพด้วยๆ