[color=#408000]20- เบาะแสของเงามืด


....
"จริงอย่างที่เค้าว่านั้นแหละ ท่านเรด.." เสียงปริศนา

"ใคร.. ออกมาคุยกันดีๆ อย่าหลบซ่อนแบบนี้ ข้าไม่ชอบ.." เรดกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

"ข้าคือนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ในใต้หล้า และข้า.." เสียงยังไม่ทันพูดจบ ลูกไฟขนาดเท่าฝ่ามือ ก็พุ่งเข้าใส่เต็มๆท้อง ทำให้กิ้งก่าถึงกลับตกลงจากต้นไม้

ตุ๊บ!! (เสียงกิ้งก่าตกจากต้นไม้)

"โอยย.. ท่านเรด ทำไมทำกับข้าอย่างนี้" กิ้งก่าบ่นพึมพำ

"ข้าบอกแล้ว ให้มาคุยกันดีๆ.. เรื่องมันเป็นยังไงละเจ้ากิ้งก่า" เรดถาม

"ก่อนอื่นข้าแนะนำตัวก่อน (-_,-) ข้าชื่อว่า นัท ข้าแอบตามเจ้า2ตัวเนี่ย มานานแล้ว เห็นว่าเป็นนักผจญภัยฝึกหัด ข้าจึงจะจับมาเป็นลูกศิษย์ซักหน่อย" กิ้งก่านัทกล่าว

"แต่ว่าข้าเห็นพวกนั้นใช้เวทย์มนต์ และ ต่อสู้กับชายชุดดำนั้น ข้าก็เปลี่ยนความคิดเลยทีเดียว.. พวกนั้นใช้เวทย์มนต์ขั้นสูงสู้กับชายชุดดำคนนั้น แต่ก็สู้ไม่ไหว ชายคนนั้นฝีมือเหลือร้ายจริงๆ.."

"แต่คนสมองระดับอย่างข้า คุคุคุ.. ก็ได้ใช้ลูกธนูเรดาร์ติดตามตัว ที่ข้าไปจิ้กตุ่นมา ยิงเข้าไปใส่มัน" กิ้งก่านัทพูดด้วยความภูมิใจ

"โอ้โห สุดยอดเลย.. ยังงี้ก็สะดวกสิ" อากิกล่าวชื่นชม

"แต่ว่าข้านะ ดันยิงไปตอนที่มันใช้อิมมูนิตี้ นะสิ (- -*)" กิ้งก่านัทกล่าวเขินๆ

โป๊ก!! มะเหงกของแกะสาว เข้าเต็มๆหัวกิ้งก่านัท
"แล้วแกจะโม้ทำไมยะ!!" แกะสาวว่า

"แต่ข้ายืนยันได้จริงๆนะ ข้านะเห็นเจ้าคนที่จะมาโค่นเทพจริงๆ" กิ้งก่านัทกล่าว

"เจ้าสองคนเนี่ย ไม่ใช่นักผจญภัยฝึกหัดแน่นอน เพราะข้าเห็นแล้ว เวทย์มนต์ขั้นสูง" กิ้งก่านัทยืนยัน

"ไหนลอง แสดงให้ข้าดูหน่อยซิ" เรดพูด

"SOUL OF ARMs!!!" ทันใดนั้นอาวุธแสงทั้งหมดก็ได้มาอยู่ต่อหน้าเรด

"เป็นไงละท่านเรด.. คลังอาวุธของท่านอเคเซีย ตอนนี่อยู่ต่อหน้าท่านแล้ว เวทย์มนต์นี่เป็นเวทย์มนต์ขั้นสูงของEnchanter เชียวนะ"

"โอว้... สวยงามยิ่งนัก เอาละๆ ข้าเชื่อเจ้าแล้ว" เรดบอก

"ข้าจะบอกท่านอิทารุส ให้ส่งกองทัพเหยี่ยว ให้ตามหาชายชุดดำ ที่บริเวณนี่ มันคงยังไม่ไปไกลมากหรอก" เรดบอก
...
...
"เย้... ว่าแต่ ทำไมไม่ให้ชั้นแสดงบ้างฟะ (-*-)" ฟาริสบ่น

"ขอบคุณมากนะ นัท ที่มาช่วยเป็นพยานให้" อากิกล่าว

"ไม่เป็นไรๆ ตกลงจะมาเป็นลูกศิษย์ข้าไช่มั้ย" กิ้งก่านัทกล่าว

โป๊ก!! มะเหงกลูกที่2 เข้าเต็มๆหัวกิ้งก่านัท

"ไอบ้า .. แค่เพื่อนกันก็พอย่ะ" อากิกล่าว

"ไปเมืองแสงกันได้แล้ว.. ข้ามีภารกิจจะมอบหมายให้ พวกเจ้ารีบไปหาเวฟด่วนเลย" เรดพูดเสร็จก็เก็บเอกสารจำนวนมากแล้วก็รีบบินไปเมืองแสงทันที

"ไปกันเถอะ พวกเรา!!" กิ้งก่านัทกล่าว

"นินิ อย่ามาทำตัวเป็นหัวหน้าพวกชั้นได้มั้ย" อากิบ่น

"ตลกจังเลยพวกนี้.. เอ๋ แล้วนั้นตัวอะไรหว่า" ฟาริสพูดพลางชี้ไปที่แพนด้าที่กำลังจิ๊กเสบียงกินอย่างอร่อย

"หวัดดี เราชื่อริว จะไปไหนกันหรอ" แพนด้าโบกมือทักทาย

((- * -) ช่างกล้ามาแอบกินเสบียง ตอนที่ท่านเรดอยู่) อากิคิดในใจ

"พวกเราจะไปเมืองแสงกันนะ " กิ้งก่านัทกล่าว

"ดีเลย เราก็กำลังจะตามหาสุพิทธ์อยู่เลย" ริวบอก

"สุพินท์บ้าไร เขาเรียกว่า ยุพินท์" กิ้งก่านัทกล่าว

โป๊ก!! มะเหงกคู่เข้าหัวของกิ้งก่านัทกับแพนด้าริว

.....

ถ้าอ้างอิงของเก่าคือแต่ละคนไม่ได้ปรึกษากันน่ะครับแล้วมาลงต่อๆกัน แต่ให้เนื้อเรื่องมันไปในทิศทางเดียวกัน

เจ็ทมองว่ามันเป็นสิ่งที่ท้าทายดีนะ การที่เราไม่รู้ว่าคนก่อนหน้าเราเริ่มมายังไงเเละคนหลังจากเราไปจะดำเนินเรื่องไปถึงไหน

สำหรับเจ็ทมันเป็นเหมือนขั้นadvanceจากการแต่งเรื่อง แต่งฟิคแบบปกติไปขั้นนึงอ่านะ

(ยกตัวอย่างฟิคภาคแรกนี่สุดๆฮะ กว่าจะโยง กว่าจะวนเข้าเรื่อง ไหนจะสรุปจบอีก ยิ่งคนเยอะเท่าไหร่ ตัวละครมากเท่าไหร่ตอนจบยิ่งมึนเท่านั้น แถมท้ายๆคนเเต่งเริ่มน้อย อาจเป็นเพราะเปิดเทอมเวลาเริ่มไม่มีกันด้วย ก็เลยเป็นงานหนักของคนที่เหลือในการจับทุกอย่างมายำอีกครั้งเพื่อปิดจบ......แน่นอนว่าหลายตัวละครต้องตายจากโลกนี้ไปTwT)

แรกๆอาจลำบากไปบ้าง แต่เจ็ทเชื่อนะว่าจะเป็นประสบการณ์ชั้นเยี่ยมในการแต่งฟิค เพราะการแต่งฟิคเนื้อเรื่องสด คนแต่งหลายคนจะทำให้เราสามารถจิตนาการเนื้อเรื่องที่พลิกไปมาได้ตลอดเวลาฮะ

จะลองคุยกันก่อนแต่งก่อนก็ได้ครับเพื่อความค่อยเป็นค่อยไป แต่ถ้าอยากมันก็ลองสดเลยนะเออ (สดตามเนื้อเรื่องด้วยนะค้าบTwT)

นอกนั้นก็ตามโดรุคุงว่าค้าบ ควรหยิบตัวละครชาวบ้านมาด้วยในยามเหมาะสมเพื่อเพิ่มความหลายหลาก ไม่ใช่แค่เฉพาะตัวเอง

แล้วก็แต่งภายใต้ความพอดีเเละเหมาะสม ไม่เน้นเก่งเวอร์เป็นพี่ซุปหรือลุงค้างคาว พยายามดึงเอาทั้งด้านดีเเละเสียของตัวละครมาใช้ และรู้จักเสียสละตัวละครของตนบ้าง(แรกๆยังไม่เห็นข้อนี้ชัดนักแต่หลังๆจะเริ่มเห็นคับ โดยเฉพาะเมื่อต้องแต่งให้ตัวละครตัวเองนั้นตาย......แบบตายจริงจังไม่ฟื้นไม่ชุบน่ะ....มันเสียดายเง้อTwT)

เรื่องจองก็ตามโดรุว่าคับ จองแต่พองามนะ (ข้อนี้เเนะนำว่าเวลาเเต่งลองแต่งลงword หรือ note pad ก่อนแล้วค่อยเอามาลงไว้ก็ได้ครับจะสสะดวกมากขึ้น ทำให้เวลาเราแต่งเเล้วเกิดมีคนมาแทรกก่อนจะได้แก้เนื้อเรื่องได้อ่านะ แถมง่ายต่อการแปะโพสด้วย)

เดี๋ยวเวลาคับขันทั่นแพนด้าจังกะ ทั่นกิลจะมาช่วยเอง~

/me นั่งจิบชาต่อไป~

ปล.คาดว่าคนแต่งต่อไปน่าจะเป็นkeyของเรื่องนี้เเล้วนะ เพราะมันเรียกรวมพลเเล้วอ่า~ใครจะเป็นkeyคนนั้นกันน้า

ปล.นามิ 2 ปีให้หลัง โดนใจสุดๆ