จะแต่งพวกตัวเล็กแล้วนะ

ปล.แก้โปรไฟล์ตัวละคร นิดเดียว อัพให้ด้วย

ปล.2 จะหาเรื่องให้พวกอาร์ทสู้กับแรงค์ 55555+

เบาๆหน่อย . . .

นัท !! ฝาก เจ้าเวฟ กับ ไดกอสด้วย กระผม ไม่มีเวลาเลยเดี๋ยวนี้ครับบบ !!

ถ้าไม่มีใครแต่งกลุ่มของฟาริสเดี๋ยว ค่ำๆจะมาลงให้นะครับแต่งไว้แล้วแต่คงต้องแก้อีกเยอะ

Chapter 49 white snows

"การลอบกัดไม่ใช่วิธีที่ดีเลยนะครับ"ฟาริสพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ จนไม่อาจรับรู้ได้ว่าเขากำลังอยู่ในอารมณ์ไหน ในมือก็ล้าวเอาหลอดทดลองสองขวดออกมาจากผ้าคลุม มันเป็นยาน้ำสีแดงสดสองขวด

"แล้วมันผิดหรือ"เมกามอสถามด้วยสีหน้าไร้ความรู็สึก
"ไม่ผิดแค่ไม่สบอารมณ์"ฟาริสตอบเสียงเรียบก่อนโยน ยาทั้งสองขวดให้วาเรียส
"รักษาแผลก่อนนะครับ มันช่วยสมานแผลได้"หมาป่าหนุ่มอธิบายอย่างรวดเร็ว ขณะหยิบไม้เท้าของตัวเองออกมา"ระหว่างนั้นผมจะต้านมันไว้เอง"

"จะทำได้หรอ"เมกามอสเอ่ยถาม หากแต่ฟาริสก็วิ่งเข้าใส่โดยไม่เปิดโอกาสให้มันพูดอีก ไม่ว่าพลังหรือความเร็วฟาริสไม่มีทางสู้พวกที่ฝึกมาเป็นนักสู้โดยตรงได้ ดังนั้นตอนนี้เขาจึงต้องพึ่งพาสัญชาติญาณของเผ่าเป็นหลักเท่านั้น

วิ้ง...
ไอน้ำแข็งมาเกาะอยู่ที่ปลายไม้เท้าของฟาริสจนกลายเป็นคมหอก ขณะที่หมาป่าหนุ่มจู่โจมไม่ยั้งด้วยกระบวนท่าที่ดูเหมือนเด็กในสายตาของเหล่านักสู้มืออาชีพ แต่พอรวมกับเวทมนต์ที่พลิกแพลงเข้าไปแล้วทำให้ฟาริสดูน่ากลัวขึ้นอีกระดับหนึ่ง

เพราะบางครั้งจะมีน้ำแข็งมาเกาะขาฝ่ายตรงข้าม หรือมีแท่งน้ำแข็งขนาดเล็กพุ่งเข้ามาโจมตีข้างหลังพร้อมๆกัน
"ไอบ้าเอ้ย ทำไมถึงไม่ใช้เวทสู้แบบปกติเล่า"วาเรียสตะโกน หากแต่ไม่มีคำตอบจากหมาป่าหนุ่ม ที่ยังคงรุกไล่ศัตรูตรงหน้าอย่างไม่ยั้ง แต่ไม่นานเขาก็กลายเป็นฝ่ายถูกไล่ต้อนเสียเองเมื่อฝ่ายตรงข้ามใช้ดาบลำแสงจากมือขวาเข้าจู่โจม

"ระยะไกลเจอกระสุน ระยะใกล้เจอดาบลำแสง"ฟาริสพึมพำวิเคราะห์การโจมตีของศัตรูอย่างใจเย็น เขารู้ว่าคลาร์กจะไม่เป็นไรอย่างน้อยก็ตอนนี้ ส่วนวาเรียสก็คงต้องรอสักพักถึงสามารถขยับแขนได้ตามใจนึก แต่ศัตรูเป็นพวกที่จู่โจมได้ทั้งใกล้และไกลเขาที่เป็นสายจอมเวทย่อมเสียเปรียบ

"ระวัง!!"เสียงร้องเตือนของวาเรียสดังขึ้นทำให้ฟาริสเอาไว้เท้าของตัวเองรับดาบแสงไว้ได้ แต่แลกมาด้วยการที่ไม้เท้าของเขาถูกตัดออกราวกับเป็นกระดาษ

"มีแค่นี้เองหรอ"เมกามอสถาม หากแต่ฟาริสกลับตอบกลับไปว่า
"แล้วคิดว่าผมหมดมุขรึยังหล่ะ"มือของเขาจับไม้เท้าทั้งสองของเขาไว้แน่นก่อนพุ่งตัวเข้าไปอีกครั้ง คราวนี้ไอเย็นจับที่เศษไม้ทั้งสองจนกลายเป็นดาบน้ำแข็งแทน

เกร้ง!! ดาบของฟาริสและเมกามอสประทะกันดังสั่น เมื่อดาบน้ำแข็งของฟาริสปะทะกับลำแสงความร้อนสูงมันก็เริ่มละลายและมีไอเย็นปกคลุมทั้งสองเอาไว้

และนี้เป็นสิ่งที่เขารอคอย
"ฟรอส.."หมาป่าหนุ่มพึมพำเบาๆ ทันใดนั้นไอเย็นรอบๆก็จับตัวกันเป็นน้ำแข็งอย่างรวดเร็วจนสามารถแช่เมกานอสเอาไว้ได้สำหรับ แต่ไม่นานน้ำแข็งนั้นก็แตกออกอย่างรวดเร็ว

"เฟรมชอต"เมกานอสพูดเสียงเรียบ ก่อนยิงกระสุนเปลวไฟเข้าใส่ หมาป่าหนุ่มเอามือทาบกับพื้นก่อนที่กำแพงน้ำแข็งหนาหลายนิ้วจะปรากฏขึ้นมากันไว้อย่างทันท่วงที ทำให้กำแพงน้ำแข็งละลายจะไม่เหลือซากและก็เป็นอีกครั้งที่ฟาริสร่ายเวทแช่แข็งอีกครั้งแต่ผลมันก็เป็นแบบเดิม

"เจ้านั้นคิดจะทำอะไรกันแน่นะ"วาเรียสพึมพำ ตอนนี้เขาสามารถขยับแขนได้นิดหน่อยแล้วดาบคู๋ในมือถูกกระชับแน่นหมายจะเข้าไปร่วมวงทันทีที่มีโอกาส

"Iceblock: tower"ฟาริสพึมพำ ก่อนสร้างหอคอยจากบลอคน้ำแข็งใส่เมกามอสที่ละลายมันทิ้งอย่างรวดเร็ว และตอนนี้พื้นที่รอบๆก็เย็นลงอย่างรวดเร็วเพราะไอเย็นจากหิมะลอยฟุ้งไวทั่ว

"คงพอไหวละมั้ง"หมาป่าหนุ่มพึมพำ อย่างเหนื่อยอ่อนนานแล้วที่เขาไม่ได้ใช้เวทต่อเนื่องกันแบบนี้แต่เขายังต้องกัดฟันต่อไป

ในระหว่างที่เขากำลังคิดแผนขั้นต่อไปนั้น เมกามอสได้พุ่งเข้ามาโจมตีอย่างรวดเร็วด้วยดาบที่ลุกเป็นไฟ
“แย่ละซิ”หมาป่าหนุ่มคิด ก่อนสร้างโล่น้ำแข็งขึ้นมารับการโจมตีอย่างฉิวเฉียดแม้ร่างกายจะรอดมาได้แต่มือขวาของเขากลับไม่โชคดีอย่างนั้น

วูบ สายลมเบาๆที่แหวกเอาหมอกหนาผ่านเข้ามา ทำให้ฟาริสที่เห็นเหตุการณ์ด้านหลังถอยฉากออกไป
“ฉัวะ!!”คมดาบสามลมพุ่งเข้าโจมตีจากคลาร์กพุ่งเข้าใส่เมกามอสอย่างจัง แน่นอนว่าฟาริสไม่มีทางที่จะปล่อยให้โอกาสงามๆนี้หลุดลอยไป

หมาป่าหนุ่มสีขาวพุ่งเข้าไปในประชิดตัวอีกครั้ง พร้อมกับดาบในมือที่ยังที่ใช้การได้อยู่
“Artic wind!!”หมาป่าหนุ่มแทงดาบเข้าไปพร้อมกับร่ายเวทเรียกลมน้ำแข็งไปด้วย ทำให้ร่างของเมกามอสถูกตรึงเอาไว้ด้วยดาบและโดนลมเยือกแข็งไปเต็มๆ ไอเย็นนั้นทำให้ร่างของเมกามอสกลายเป็นน้ำแข็งทันที แต่การทำแบบนี้ทำให้เขาโดนการสวนกลับของเมกามอสอย่างจังเช่นกัน เลือดไหลออกมาจากมุมปากของหมาป่าหนุ่มแต่เขายังกัดฟันโจมตีต่อไป

มันออกจะเสี่ยงไปหน่อยแต่เขามั่นใจว่าวาเรียสจะช่วยปิดบัญชีให้ เพราะร่างของหมาป่าสีฟ้าตอนนี้ลอยอยู่เหนือทั้งสองเป็นที่เรียบร้อย

“จะขอเอาคืนทั้งต้นทั้งดอกเลยทีเดียว”หมาป่าสีฟ้าตะโกนออกมาด้วยโทสะ สายลมรอบตัวของเขามารวมที่ดาบทั้งสองข้างและฟันลงมาอย่างไม่ปราณี

เปรี้ยง!! ดาบของวาเรียสผ่าร่างที่ถูกแช่แข็งของของเมกามอสออกเป็นสองส่วนอย่างง่ายดาย แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ตายตามแบบฉบับความทนทายาดของพวกเครื่องจักร

“เก่งหนิครับที่ชนะผมได้”เมกามอสกล่าวชม
“ตามสัญญา ส่งยาแก้ผิดมาซะ”วาเรียสพูดด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว พร้อมยื่นมือออกมา

“”ผม….จำไม่ได้นะครับ….ว่าเคยสัญญาอะไรไว้”เมกามอสเล่นลิ้นพร้อม รอยยิ้มอย่างหน้าเกลียดจนทำให้วาเรียสถึงกับระบายโทสะด้วยการขยี้หัวมันทิ้งอย่างไม่ปราณี

“แบบนี้คลาร์กก็ต้องตายหน่ะซิ…โธ่เว้ย!!”วาเรียสร้องอย่างโกรธเคือง แต่ฟาริสที่พึ่งมีโอกาสได้ดูอาการของคลาร์กใกล้ๆกลับกำลังพิจารนาคราบเลือดของเพื่อนร่วมทางตัวเองเขาเอานิ้วมือสัมผัสมันและขยี้เบาๆพร้อมดมกลิ่นเลือด ก่อนผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ

“…ถ้าเป็นพิษนี้ผมมียาแก้ครับ”หมาป่าสีขาวพูดพร้อมกับล้วงเข้าไปในอกเสื้อของตัวเอง ด้านวาเรียสที่ได้ยินถึงกับหูตั้งเมื่อได้ยินข่าวดีนี้

“จริงหรอ”หมาป่าสีฟ้าถามเพื่อความแน่ใจ และเมื่อได้รับการพยักหน้าแทนคำตอบวาเรียสก็แสดงอาการลิงโลดอย่างเปิดเผย

ฟาริสค่อยๆบรรจงกรอกยาลงไปในปากของหมาป่าสีแดงก่อนร่ายเวทเบาๆ เพื่อเร่งการทำปฏิกิริยาของยา
ซึ่งเมื่อทำทุกอย่างเสร็จสิ้นเขาก็ยิ้มอย่างอ่อนแรงแล้วพูดว่า

“คุณคลาร์กอีกซักพักก็คงตื่นที่เหลือผมฝากด้วยนะครับ”พูดจบหมาป่าหนุ่มก็ล้มลงและหมดสติไปเพราะความเหนื่อยอ่อนทันที ซึ่งตอนนั้นประตูมิติเปิดออกตรงหน้าของทั้งสามคนทันที

To be continue…

Chapter 50 The red lake...

ต่อจากความเดิมตอนที่แล้ว มังกรไฟ "สกาย" มังกรน้ำแข็ง "ดริค่อน" มังกรสายฟ้า "ราจิส" ทั้ง 3 ได้หลงเข้ามามิติแห่งหนึ่ง

ในดินแดนที่คล้ายเขาวงกต และในขณะที่หาทางออกนั้น นักรบแห่งความมืดนามว่า Dark Spyros หรือ สไปรอส มังกรตัวจิ๋วแต่มีสีดำและสีม่วงตามลำตัว ซึ่งได้รับคำสั่งจากนายของเขา ให้กำจัดพวกนักรบแห่งแสง และดูเหมือนพลังของมังกรจิ๋วแห่งแสงทั้ง
สามเทียบชั้นกับสไปรอสไม่ติดเลยจะเป็นยังไงก็เชิญอ่านต่อไปได้ครับ

....



ณ เขาวงกตแห่งหนึ่ง

ราจิส ได้กระโดดเข้าไปผลักดริค่อนและสกายให้หลบจากการโจมตีทางเวย์ของสไปรอสได้ ซึ่งเวทย์ของ Dark Inferno นั้น
รุนแรงมากทำให้กำแพงพังทลายลงมาเป็นวงกว้าง และยังส่งผลต่อกำแพงที่อยู่ข้างเคียงค่อยๆละลายเหลือและกัดกินไปเรื่อยๆ
โดยไม่มีทีท่าจะหยุดอีกด้วย แต่ราจิสหลบได้ทันและไม่โดนสะเก็ด ซึ่งถือว่าเป็นโชคดีของพวกเขามากทีเดียว

"นะ...นี่มัน...อะ..อะไรกันนี่!? กำแพงละลาย!? เป็นไปได้ยังไง!! มันก็แค่ลูกไฟสีดำธรรมเองนี่!?" สกายกล่าวอย่างตกใจ

"ตกใจอะไรหรอเจ้าหนูมังกรสีแดง... หืม..?" สไปรอสเหล่ตาพูดด้วยน้ำเสียงแหลมหล่อๆ แล้วยิ้มมุมปากนิดๆ

"ก็แค่ผลของกรดอินทรีย์แก่ชะ..." "ไฮโดรไอโอดิก สินะ!!!"

ดริค่อนผู้ซึ่งมีความสามารถในการอ่านใจผู้อื่นได้ ชิงตอบก่อนสไปรอส

"โห้... รู้จัก กรดนี้ด้วยหรือนิ เจ้ามังกรน้ำแข็ง ไม่เบาเลยนะ ข้าคงต้องขอชมเชยทักษะในการอ่านใจของเจ้านะ..." สไปรอส
ฉีกยิ้มมากกว่าเดิมเหมือนเขาจะรู้ว่าพลังของดริค่อนคืออะไร ระหว่างนั้นมีหนูตัวหนึ่งกำลังหาของกินอยู่ตามเขาวงกต

"เจ้ามังกรจิ๋วๆ 3 ตัวเอ๋ย ข้าจะให้ดูพลังจิตของข้า... มันต่างจากพวกเจ้านัก!!!!!!!" ว่าแล้วสไปรอสก็เพ่งไปที่หนูตัวนั้น

"หะ...เห้ย!!! อย่าบอกนะว่า... Brain Explosion...!!! เฮ้ยยย!! หยุดเดี๋ยวนี้นะเจ้าบ้าาา!!!! แกจะโหดร้ายเกินไปแล้วนะ!!!!!" ดริค่อนที่ดูเหมือนจะรู้ทักษะพลังจิตของสไปรอสที่กำลังใช้กับหนู

หนูตัวนั้นเพ่งตามองมาที่สไปรอส และเริ่มเคลื่อนไหวแปลกๆ หัวของหนูตัวนั้นเริ่มโตขึ้น และเริ่มล้มลุกยืนอย่างทรมาน... พร้อมกับหัวที่เริ่้มโตขึ้นเรื่อยๆคล้ายกับจะระเบิดออกมา....

"ไอบ้าาา!!! แกจะทำอะไรกับหนูตัวนั้น หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!" ราจิสตะโกนอย่างโกรธแค้น

"ผมทนไม่ไหวแล้ว!! หยุดนี้นะเฟ้ยย ไอโรคจิต!!" สกายรีบวิ่งเข้าไปเพื่อจะหยุดสมาธิของสไปรอส

แต่...ไม่ทันเสียแล้ว


โพล๊ะ!!!

หัวของหนูตัวนั้นได้ระเบิดออกพร้อมเศษของชิ้นสมอง ไปแปะตามของ สไปรอส เจ้าหนูนอนแน่นิ่ง และที่แน่นอนหัวหายไปทั้งหัว พร้อมน้ำสีแดงที่พุ่งออกมาจากหัวของหนูนั้น ไปโดนสไปรอสเต็มตัว ทำให้สกายที่วิ่งจะมาโจมตีถึงกับหยุดชะงัก...

"เจ้าน้ำนี่สดๆอร่อยนี่แฮะ..." สไปรอสเลียน้ำสีแดงตามตัวราวกับเป็นน้ำหวาน



"กะ...กะ..แก...!!" สกายที่วิ่งเ้ข้ามาอย่้างกล้าหาญตอนนี้เริ่มสั่นไปหมดทั้งตัวแล้ว

"ไงเจ้าหนู กลัวจนขยับขาไม่ออกเลยหรอหืม...?" สไปรอสเดินเข้ามาหาสกายที่ยืนขาสั่นอย่างช้า...ช้า... และจ้องตาสกายไม่กระพริบ และสกายก็จ้องตาสไปรอสเช่นกัน และล้มลงไปอย่างทรมานทั้งๆที่สไปรอสยังไม่ถึงตัวเลย

"เห้ย!!! ดูเหมือนเจ้าสไปรอส กำลังจะใช้สกิลเดียวกับที่ใช้กับหนูเมื่อกี้นะเห้ยย!!" ราจิสร้องออกมาอย่างตกใจ

"ข้าไม่ยอมหรอกเ้ฟ้ย!!! Icy blade!!!" ดริค่อนร่ายเวทย์น้ำแข็งปลายแหลมพุ่งไปที่สไปรอสในทันที

"ฉึก!!!!!!!!"

"อ้ากกกกกกกก!!!!!!" ก้อนน้ำแข็งพุ่งทะลุผ่านตาซ้ายของสไปรอสจากด้านซ้ายข้างหลังเฉียงไปทางทิศเหนือ และไปปักที่กำแพงพร้อมกับลูกตาของเจ้าสไปรอส 1 ข้าง ไปบนหัวของสกายพอดี โดยที่บัดนี้น้ำแข็งที่เดิมเป็นสีฟ้าสวย กลายเป็นสีแดงฉานและน้ำนั้นก็ละลายไหลลงมาตรงที่สกายนอนอยู่คล้ายสกายนอนอยู่บนน้ำแดงเลยทีเดียว...

นั่นเป็นเพราะระหว่างการใช้พลังจิตนี้ต้องใช้สมาธิมากจึงไม่อาจหลบน้ำแข็ง

"กะ..กะ...แก...!!!" ไอ้มังกรน้ำแข็ง!!! แกบังอาจทำตาของข้าหลุดไปข้างหนึ่ง กะ...แกตายยย!!!!!!!!!!!!! Frozen Thunder!!!" ก้อนน้ำแข็งสายฟ้าก้อนใหญ่พุ่งไปทางสกายและราจิสทันที...

"เห้ยย!!! หลบเร็วราจิส!! ราจิส!! เห้ยเป็นอะไรไป!! ช่วยไม่ได้แล้ว!!!" สกายรีบงับหางราจิสที่กำลังช๊อกกับสิ่งที่เกิดขึ้น จนแทบไม่ขยับไปไหน

*ละ..เลือ....* "เห้ยยย!!! ราจิส!! คืนสติมาได้แล้ว!!" ราจิสที่กำลังคิดอะไรอยู่ก็ได้สติกลับมา แต่ขณะที่กำลังได้สตินั้น สไปรอสก็วิ่งเข้ามาแล้ว...


หงับบ!!! ฉึกกก!!!

"ว้ากกกกก!!!! *กร๊อบ*อ้ากกกกกกกกกก!! อ่อก..อ่อก..." ดริค่อนร้องอย่างโหยหวน โดยที่สไปรอสวิ่งเข้าไปกัดคออย่างแรงจนได้ยินเสียงกระดูกบางส่วนของดริค่อนเคลื่อนออก พร้อมเผยรอยฉีกที่คอของดริค่อน แต่ด้วยความแค้นสไปรอสจึงกัดหนักเข้าไปที่แผลลึกเดิมขึ้น "แค่ก...แค่ก.....อ๊ากกก!!!!!!"

"ดริค่อนน!!!!!!" ราจิสตะโกนอย่างสุดเสียง

"แฮ่ก...แฮ่ก...ขะ...ข้าไม่ยอมหรอก...!! ดริค่อน ผมมาแล้ว!! Fire ฺBlade Strike!!!" สกายที่่ดูเหมือนจะได้สติกลับมา สร้างดาบไฟขึ้นมาวิ่งเข้าไปที่จะแทงสไปรอส แต่สไปรอสดูเหมือนไม่มีทีท่าจะหลบเลย

ฉึก!!!

"...หึหึ.." สไปรอสที่โดนฟันจากดาบไฟจนทำให้เนื้อหนังละลายเห็นไปลำไส้ไหลทะลักออกมาส่วนหนึ่ง แต่หน้าตาดูเหมือนจะไม่สะทบสะท้านอะไรเลย

"ได้คะ...แค่นี้เองหรอ.. เจ้ามังกรแดง!!! รับคืนไป!!!"

"อะ..อะไรนะ!? อั่ก...!!! *กร๊อบ...กร๊อบ* อ้าาาากกกกก!!!!" สไปรอสจับสกายหักขาแล้วเอาดาบไฟของสกายปักไปที่ขาน้อยๆของสกายแล้วเหยียบดาบนั้นซ้ำ... "อ้ากกกกกกกกกก!!!"

"Thunder Bolt!!!" ราจิสใช้พลังสายฟ้าพุ่งไปหาสไปรอสอย่างรวดเร็ง "หึหึ..." สไปรอสยังยิ้มได้อยู่อย่างไม่กลัว "Barrier Relection..." สไปรอสได้ร่ายมนต์บางอย่างทำให้ม่านพลัแม่เหล็กไฟฟ้า สะท้อนกลับสายฟ้าของราจิสกลับคืนไปที่ราจิส

"อะ...อะไรนะ!!! โอ๊ยย!!! อ๊ากกก ปีกข้า!!! อ๊ากกกกก!!! " สายฟ้านั้นได้ทะลุผ่านปีกของราจิสไปและได้กลับมาช๊อตราจิส น้ำสีแดงที่ไหลออกจากปีกไม่หยุดยิ่งทำให้ไฟช๊อต ตัวราจิสมากขึ้น

"หึหึ...นี่ไงละความเจ็บปวดที่ข้าได้รับ... ทรมานไปอีกสิทรมานเข้าไปอีกสิ ฮ่าๆๆๆ!!!" สไปรอสหัวเราะอย่างลืมตัวจนเผลอลืมปล่อยดริค่อนออกจากปาก

"Super Frozen Blade!!!" ดริค่อนใช้พลังเฮือกสุดท้ายสร้างดาบขึ้นมาแทงทะลุเข้าไปในปากของสไปรอสแทงลิ้นทะลุไปข้างหัว แล้วกลิ้งหนีออกมา

"คั่ก...คั่กก..." สไปรอสเิริ่มตัวสั่นๆบ้างแล้ว และแรงที่เหยียบสกายก็เริ่มลดลง ทำให้สกายสามารถพลิกตัวออกมาได้

"Super Lightning Blade!!" ราจิสก็ใช้พลังเฮือกสุดท้ายเข้าใช้ดาบฟันร่างสไปรอสทำให้ของเหลวภายในตัวของสไปรอสเริ่มแปรปรวน...

"แฮ่ก...แฮ่ก.. อย่าเพิ่งเจ็บปวดสิสไปรอส... ยังเหลือผมอีกคนนะ!!! ย้ากกก!!! Super Fire Blade!!!" สกายได้ใช้พลังเฮือกสุดท้ายเป็นตัวสุดท้าย และฟันร่างของสไปรอสขาดเป็น 2 ท่อน

"กะ...แก ไอ้...มังกรแห่งแสง....!! แล้วข้าจะ...จะ..กลับมาคะ...คิดบัญชีกับพะ..พวกแก..นะ...แน่ อ้ากกกกก!!!!!!!!!!"
สิ้นเสียงร่างของสไปรอสก็ระเบิดออก ของเหลวที่อยู่ข้างในพุ่งไปตามกำแพงไหลเป็นสายน้ำโดนตัวมังกรจิ๋วทั้งสาม และอวัยวะภายในก็กระเด็นออกไปโดนตามกำแพงเขาวงกตนั้น เพราะพลังแห่ง ดาบสายฟ้าของราจิสนั้นเอง...

และประตูมิติก็ได้ถูกเปิดออก...

มังกรทั้งสามล้มลงอย่างอ่อนแรงพร้อมกับรอยแผลที่เต็มตัว และสาหัส

"แฮ่ก...แฮ่ก... ในที่สุด... เราก็ชนะแล้ว...." สกายพูดอย่างยินดี...

"ใช่... เราทำได้แล้ว..." ดริค่อนพูดอย่างเหนื่อยอ่อน

"กลับบ้านไปหาเจ้านายของเรา...กะ...กันเถอะ ราจิส... สกาย..." ราจิสเตือนสติทั้งสอง แล้วพยายามใช้สังขารเดินจนไปถึงประตูมิตินั้น...
................................

เข้ามาอ่านๆ มาขโมยแนวทางการเขียนการต่อสู้ แต่งได้เด็ดทั้งนั้นเลยแต่ละคน

ฟิคเราเอาบทกุโรลากใส้แบบนั้นด้วยดีมั้ยนะ(ล้อเล่น ไม่เอาหรอก)