ขอย้าย ตอนที่ 1 ไว้ ที่นี่นะ
Act 1-:จุดเริ่มต้น:-
ณ เช้าวันหนึ่ง ของโลกสัตว์หาง
"ฮ้าว ~ ว!~"
เสียงของ กระต่ายน้อย ตัวหนึ่ง หาวขั้นมา เมื่อ แสงแดดที่ลอดผ่านเต็นท์ ส่องเข้าตา
เนล : โอย ~ย แสบตาจัง !
เนล เป็น กระต่ายน้อยตัวหนึ่ง ที่มีความฝันจะเป็น แม่ค้าที่ เดินทางไปทั่วโลก
ตัวเธอ เป็น กระต่ายน้อย ที่มี ขนสีเขียวอ่อน เกือบ ทั้งตัว แล้ว ตาสีฟ้า ราวกับ สีของทะเลในวันฟ้าใส
อาร์ตี้ : เนล ตื่นแล้วหรอ ? ลุงเพิ่งทำอาหารเสร็จ ตะกี้เลย มากินได้แล้ว
อาร์ตี้ เป็น ลุงวาฟสีฟ้าใจดี ที่ ดูแล เนล ตั้งแต่เด็ก เพราะ เนล เป็น เด็กกำพร้า ที่ไม่รู้ที่มา
เนล : ลุงคะ ! หนูฝันแปลก ๆ ติดต่อกัน หลายคืนแล้วอ่ะ
อารตี้ : แล้วฝันว่าไรล่ะ ?
เนล : ก็ บอกไม่ถูกเหมือนกัน มันเหมือนฝันเห็น อดีด ที่ โลกนี้เคยถูกทำลาย แล้ว สร้างขึ้นมาใหม่ อะไรเนี่ย ?
อาร์ตี้ : ลุงว่า กินข้าวกันก่อนดีกว่า แล้วค่อยคิดกันทีหลัง
เนล : ค่ะ
หลังกินข้าวเสร็จ เนล ก็ รับจ้าง เก็บ แครอน กับ ต้อนฝูง มูโป้ จนถึงเวลาเย็น เหมือนกับทุกวัน
ลุงแพะ ,ลุงนกฮูก : พรุ่งนี้ ก็ รบกวนเหมือนเดิมนะ เนล
เนล : ได้ค่ะ
เนล กลับมายัง เต็นท์ พัก ที่อยู่ กับลุงอาร์ตี้
เนล : ลุงคะ วันนี้ ได้แครอท กับ นม มาเยอะเลยค่ะ
อาร์ตี้ : งั้นเดี๋ยวลุง เอาไปปรุงให้นะ
ลุงอาร์ตี้ ตัดขั้วและ ซอยแครอทให้เป็น วง ๆ แล้วเทลงหม้อ แล้วเทนม ลงตาม ปรุงรสด้วย เกลือ นิดหน่อย
เท่านี้ ก็ได้ ซุปแครอทข้น ที่มี วิตามิน และ แคลเซียม สูง
เนล : ทานล่ะนะคะ !~
แน่นอน ว่า เนล ยังคงปลื้มกับ อาหารที่ ลุงอาร์ตี้เป็นคนทำ ถึงแม้ มื้อนี้จะมีแค่ แครอท กับ นม ก็ ตาม
อาร์ตี้ : เนล กินเสร็จแล้ว แปรงฟันก่อนนอน ด้วยนะ
เนล : ค่าา !~
หลังกินซุปแครอท แล้ว เนล จัดการ ล้างหม้อ และ ชาม ที่ ริมแม่น้ำ แล้วเก็บที่เดิม
หลังจากนั้น เนล จัดการ ธุระส่วนตัว แล้วไปนอน พักผ่อนในเต็นท์
หลังจากนั้น อาร์ตี้ ได้แต่รำพึง กับตัวเอง
อาร์ตี้ : ฉันล่ะ สงสาร เนล จริง ๆ จะให้ เนล อยู่แบบนี้ ตลอด คงจะไม่ได้ จะทำยังไงดี
ในคืนนั้น ที่เนล ฝันต่างจากทุกคืนที่ผ่านมา
ณ สถานที่ ที่ คล้าย ๆ โบสถ์ ขนาดใหญ่ เหมือนกับ เป็น ที่อยู่ ของเหล่าเทพ
เนล : ที่นี่ที่ไหนกัน
ตอนนั้น ได้มี ชายนรินาม เดินมาหาเนล
ชายนรินาม :เธอเองสินะ ตอนนี้ ท่านเทพแสง อเคเซีย เรียกเธอ รีบไปพบสิ
เนล ทำหน้า งง แล้วเดิน ไปตามทางเรื่อย ๆ จนถึง ทางเข้า หอคอย แล้ว เนล เข้าไป ก็ พบกับ
ท่าน ราชครู คนหนึ่ง ซึ่งก็คือ walrus ผู้นำแห่งสาย Int นั่นเอง
walrus :เอาล่ะ ท่าน อเคเซีย อยู่ ด้านบน รอพบเจ้าอยู่
เนล : ค่ะ
แล้ว ก็ ขึ้นไปตามทาง บันไดวน ไปเรื่อน ๆ จนกระทั่ง ได้พบ กับ เทพแสง อเคเซีย
เนล ทึ่งใน ความสง่า และ งดงามของ เทพ อเคเซีย
"เนล มานี่สิจ๊ะ ฉันกำลังรอพบอยู่ นานแล้ว"
เนล : ค่ะ !
เนลได้ เดินเข้ามา และ หยุดตรงหน้าของ เทพแสง
" คิคิ "
เนล สะดุด กับเสียงหัวเราะของเด็กผู้หญิง คนหนึ่ง จึงหัน จึงพบว่า
เด็กผู้หญิงที่หัวเราะ นั่น เป็นกระต่าย เฉกเช่นเดียวกับ เธอ นั่นเอง
"ทำไมเธอถึงแต่งตัวแบบนั้นล่ะ ?"
เนล : เพราะ ฐานะครอบครัว ฉันจน และ ฉันอยู่ กับ ลุงแค่สองคน
"อุ๊ ! ฉันขอโทษ !~"
หลังจากนั้น เทพแสง อเคเซีย ก็เล่าเรื่องราว เกี่ยวกัน สิ้นโลก เมื่อนาน มาแล้ว
ซึ่งที่ เทพแสง เล่ามานั้น มันตรงกับ เรื่องที่ฝันมา ตลอด ราวกับ ลอกกันมาไม่มีผิดเพี้ยน
เนล : ท่านคะ !
"มีอะไรสงสัยงั้นเหรอ ? เนล"
เนล : คือ เรื่องที่ ท่านเล่ามา บังเอิญ มันเหมือนกัน เรื่องที่ หนูฝัน มาตลอด
"นั่นคงเป็นชะตาของเธอ และการที่เธอได้พบกับฉันก็เช่นเดียวกัน"
"เนล ต่อไปฉันคงต้อง พึ่งเธอแล้วล่ะนะ"
เนล : หมายความว่ายังไงคะ ?
"เธอจะต้อง บอกเรื่องนี้ให้ กับ เหล่าเทพทั้ง ห้า ที่ อยู่ กระจาย กัน ทั้งโลกแห่งนี้"
เนล : หมูเป็น แค่กระต่ายน้อย ธรรมดาตัวหนึ่งเองนะคะ !
"เธอไม่ใช่ กระต่ายธรรมดา อนาคตของโลก ขึ้นอยู่กับเธอแล้ว"
เนล : เดี๋ยวคะ !!!!
"---"
เนล สะดุ้งตื่นทันที เล่นเอา ลุงอาร์ตี้ ตกใจ จนเข้ามาดู
อาร์ตี้ : เนล เกิดอะไรขึ้น !
เนล : หนู ฝันแปลก ๆ อีกแล้ว คราวนี้ ได้พบกับ ท่านอเคเซีย
อาร์ตี้ : อเคเซีย ! ท่านเทพแสง ผู้งดงาม คนนั้นใช่ไหม ?
เนล : ใช่ค่ะ
อาร์ตี้ : ปกติ ท่านอยู่ที่ สวนแสง ไม่มีใครกล้าเข้าไปรบกวนท่านมากนัก
เนล : ลุงเคยเห็นตัวท่าน ด้วย หรอ คะ ?
อาร์ตี้ : ก็ไม่เชิง แต่ที่ท่าน มา บอกเธอในฝันแบบนี้ แสดงว่า ต้องเกิดเรื่องใหญ่อย่างแน่นอน
ขณะที่เนล และ ลุงอาร์ตี้ กำลังสงสัย เรื่องเทพแสง ตอนนั้นเอง
ลุงแพะ : ช่วยด้วย ! พวก สติงบั๊ก มันบุก ไร่ แครอน ฉัน !
อาร์ตี้ : สติงบั๊ก !!
เนล : เดี๋ยวหนูไปไล่มันเองคะ !
อาร์ตี้ : เดี๋ยวก่อน เนล
แล้วลุงอาร์ตี้ ก็ เปิดหีบ เก่า ๆ ใบหนึ่ง ขึ้นมาและหยิบอะไรบางบางอย่างจากในกล่อง
ซึ่นมันก็คือ ปืน ไรเฟิลประดิษฐ์ เก่า ๆ กระบอกหนึ่ง
อาร์ตี้ : เนล ใช้สิ่งนี้ จัดการ สติงบั๊ก !
เนล : ได้ค่ะ !
เนล หยิบปืนจาก มือของ ลุงอาร์ตี้ แล้ววิ่งไปที่สวน แครอนทันที
-:Eng Act 1:-
-:--------------------------------------------------------------------------------:-
Act 2-: อดีด :-
และแล้ว เนล ก็ วิ่งมาจนถึง สวนของ ลุงแพะ
เนล : มาแล้วค่าา !~
ลุงแพะ : เนลเองหรอ งั้น ช่วยทีนะ
เนล รีบวิ่งไปที่ แปลง แครอน ปรากฎว่า เจอ สติงบั๊ก กำลังไล่ตี แครอนอยู่
เนล : หยุดนะ !
สิ้นเสียง สติงบั๊ก หันมาทันที แล้ว พุ่งเข้าใส่ เนลทันที
เนล : อ๋าาา !~ ไม่น้าาา !~
แต่ทว่า ....
"ผัวะ !~ "
"ตุบ ตับ ๆ !!"
สติงบั๊ก 3 ตัว ที่พุ่งเข้าใส่ เนล ถูกแพนด้านรินาม จัดการในครั้งเดียว
อาเฉิน : อย่าตะโกนแบบนั้นอีก กระต่ายน้อย เดี๋ยวได้เจ็บตัวพอดี
อาเฉิน เป็น แพนด้า ที่เดินทางจาก แดนบรูพา มาจนถึง เมืองแสง และได้พักอยู่อย่างถาวร
เฉกเช่น สัตว์หาง ตัวอื่น ๆ
แต่ทว่า สติงบัก ก็ ยังโผล่มาเรื่อย ๆ
อาเฉิน : กระต่ายน้อย มีปืน ก็ ยิงมันเลยสิ ไม่ต้องกลัว
เนล : แล้วมันใช้ไงล่ะคะ ?
อาเฉิน : (Stun ไป 3 วิก่อนตอบ ) เล็ง แล้ว ก็ เหนี่ยวไก ยิง เลย
เนลเห็น สติงบั๊ก ตัวหนึ่งกำลัง จะจัดการแครอน
เนล ตัดสินใจ ตั้งปืน แล้ว เล็ง ไปที่ สติงบั๊กตัวหนึ่ง
" ปัง !~ "
เนลเกือบเสียหลัก เนื่องจากแรงดีดของปืน มีสูงมากจน ร่างน้อย ๆ ของกระต่ายแทบปลิว
ผลก็ คือ กระสุนเข้าหัว สติงบั๊ก ตัวนั้น เต็ม และ ล้มโดยทันที
อาเฉิน : กระต่ายน้อย แม่นไม่เบาเลย !~
ไม่ทันสิ้นเสียง สติงบั๊กสีแดง 3 ตัว ก็ ปรากฎออกมา
อาเฉิน : ตัวหัวหน้าออกมาแล้ว !
อาเฉิน มุ่งตรงที่ สติงบั๊กทั้ง 3 ตัว แต่ทว่า . .
เนล : ออกมาจากตรงนั้น ด่วนเลยค่าา !
อาเฉิน : ทำไม ?
ไม่ทันขาดคำ ฝนธนู จำนวนมหาศาล พุ่ง เฉี่ยว อาเฉิน และ ทะลุ สติงบั๊ก ทั้ง 3 ตัวตายทั้งหมด
อาเฉิน : ใครกัน !
ทันใดนั้น มี กิ้งก่า สีแดง เดินออกมาจากอีกทางของ ฟร์ามแครอน
เนล :นั่น พี่เจ็ท ใช่ไหม ?
เจ็ท :เนล ไม่ใช่หรอ ? พี่กำลังไปหาพอดีเลย
เจ็ท เป็นกิ้งก่าสเลเยอร์ ที่เคยอยู่ เมืองแสง แต่ได้ออกจากเมือง เพื่อ เดินทางรอบโลกได้สักพักแล้ว
เจ็ท : ไม่ได้เจอนาน โตเป็น สาวซะแล้วเราน่ะ
เนล : พี่เองก็ ผอมไปเยอะเลย
เจ็ท : เอ่ออ แพนด้าตัวนั่น ผมขอโทษนะ บังเอิญผมเล็งไกลไปหน่อย
อาเฉิน ที่ อารมณ์ร้อนอยู่ ก็ มีทีท่าสงบลงแล้ว
อาเฉิน : ถ้าแค่นี้หลบไม่ได้ ผมคงไม่ใช่ นักสู้ล่ะครับ
เจ็ท : อ่ะนะ
อาเฉิน : กระต่ายน้อย เธอต้องเก่งกว่านี้แน่
แล้ว อาเฉิน ก็ตีจาก เดินกลับไปทางเมืองแสง
เจ็ท : ตอนนี้ ลุงอาร์ตี้ ยังอยู่ไหม
เนล : ยังอยู่ค่ะ
เจ็ท : พี่คิดถึงฝีมืออาหารลุงเธอน่ะ เลยกลับมาเนี่ย
เนล พา เจ็ท ไปยังแคมป์ที่พัก
อาร์ตี้ : เนล ไม่เป็นอะไรนะ
ลุงอาร์ตี้ เห็น เจ็ทเดินมากับเนล ถึงกับอึ้งไปพักนึง
อาร์ตี้ : นั่น... เจ็ทใช่ไหม ?
เจ็ท : ลุง !!! ผมหิวข้าวแล้วววว !~
อาร์ตี้ : ไม่เปลี่ยนเลยน้า
ต่อมา ...
ลุงอาร์ตี้ จัดแจง อาหารที่ทำเสร็จ ร้อน ๆ 2 - 3 อย่าง วางที่ ตอไม้ หน้าแคมป์
อาร์ตี้ : เจ็ท ที่มาเนี่ย คงไม่ได้มาแค่กินอาหารฝีมือลุงอย่างเดียวสินะ
เจ็ท ที่มีอารมณ์ขัน ในช่วงเช้า กลับทำหน้า เครียดในช่วงเย็น
อาร์ตี้ : เข้าใจแล้ว เนล ไปทำงานต่อเถอะ
เนล : ค่าา
หลังจาก เนล ออกจากแคมป์ไปได้สักพัก
อาร์ตี้ : มีอะไรก็ ว่ามาเลย เจ็ท
เจ็ท : ครับ
เจ็ท เล่าเรื่อง ช่วงเขาเดินทางจนถึง เมืองพืชที่ ปกคลุมไป ป่าไม้ และ สัตว์เล็ก สัตว์น้อย จนถึงเรื่องของเนล
เจ็ท : ลุงพอจำได้ไหม ว่า พบเนลครั้งแรกที่ไหน ?
อาร์ตี้ : นานแล้วนะ ถ้าจำไม่ผิด ลุงพบที่ ทางเชื่อม ระหว่าง เมืองแสงกับ เมืองพืช
เจ็ท : คิดไว้ไม่มีผิด
อาร์ตี้ : เนล เกี่ยวข้องอะไรกับ เมืองพืช ยังไง ?
เจ็ท เล่าเรื่องเกี่ยวกับชาวบ้านและเหตุการณ์ เมืองพืช อย่างละเอียด
อาร์ตี้ : ไม่จริงใช่ไหม !
เจ็ท : ผมก็ฟังจากชาวบ้านอีกที ผมเองยังไม่อยากเชื่อเลย
อาร์ตี้ : ที่นายมา เพราะเรื่องนี้สินะ ช่วยปิดเนลเป็นความลับทีนะ
สักพัก เนล ก็ กลับมา
เนล : กลับมาแล้วค่าา
เจ็ท : ลุงครับ คืนนี้ รบกวนด้วยนะครับ พรุ่งนี้ ผมจะออกเดินทางต่อ
เนล : พี่จะออกเดินทางต่ออีกแล้วหรอ แล้วคราวนี้จะเดินทางไปไหนล่ะคะ
เจ็ท : คราวนี้ พี่จะไปที่เมืองทะเลทราย พอดีที่นั่นมีข่าวลือเรื่องของ สัตว์ไร้หางอยู่จ๊ะ
อาร์ตี้ : ทั้งสองคน นอนได้แล้วนะ
แล้วทั้ง สองก็ เข้านอนในเต็นท์ แต่อาร์ตี้ ยังครุ่นคิดกับเรื่องที่เจ็ท เล่า
เช้าวันต่อไป
เนลตื่นขึ้นมา ตามปกติ แต่ทว่า เจ็ทไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว
เนล : ลุงคะ ! พี่เจ็ทล่ะคะ
อาร์ตี้ : เจ็ทเขาออกไปตั้งแต่ ตะวันยังไม่ขึ้นแล้วล่ะ
เนล : ยังไม่ได้ลากันเลย
อาร์ตี้ : อ่าว ? ยังไม่เห็น ถุงของข้าง ๆ ตัวงั้นหรอ
เนลได้ยิน จึงวิ่งเข้าไปในเต็นท์ก็ พบกับ ถุงอะไรบางอย่าง พร้อมกับแผ่นกระดาษที่ติดกับถุง
มีใจความสั้น ๆ ว่า
"พี่ไม่สามารถลาต่อหน้าได้ เดี๋ยวจะไม่เป็นอันทำอะไรกัน ส่วนในถุง
มันคือของที่อยากให้เนล สานความฝันให้สำเร็จ
โชคดีนะ
เจ็ท"
หลังจากอ่านข้อความแล้ว เนลค่อย ๆ เปิดถุงออกมา ก็พบกับ หมวกและ เสื้อผ้าสีเหลืองสดใส
ปืนไรเฟิลขนาดเหมาะมือ เงินและยาอีกจำนวนหนึ่ง
เนล น้ำตาซึม ที่เห็นข้อความในจดหมาย และ สิ่งของที่ เจ็ท ทิ้งไว้ให้
หลังจากนั้น
เนล : ลุงคะ หนูจากออกเดินทางล่ะค่ะ
อาร์ตี้ : เนล หนูตัดสินใจดีแล้วนะ
เนล : ตัดสินใจดีแล้วค่ะ นี่ก็เป็นความตั้งใจของพี่เจ็ทด้วย
อาร์ตี้ : คงถึงเวลาแล้วสินะ ลุงคงไม่ห้ามล่ะ ลุงอยู่ตัวคนเดียวไหว
ในตอนนั้นเอง ทหารของกองทัพโบดาส ได้ประกาศรับสมัครผู้กล้าพอดี
-:Eng Act2:-
)
